غزل شمارهٔ ۹۶
عشق تو چون درآید شور از جهان برآید
دلها در آتش افتد دود از میان برآید
در آرزوی رویت، بر آستان کویت
هر دم هزار فریاد از عاشقان برآید
تا تو سر اندر آری، صد راز سر برآری
تا تو به بر درآئی، صد دل ز جان برآید
خوی زمانهداری ممکن نشد که کس را
یک سود در زمانه بی صد زیان برآید
کارم بساز! دانم بر تو سبک نشیند
جانم مسوز! دانی بر من گران برآید
هر آه کز تو دارم آلودهٔ شکایت
از سینه گر برآید هم با روان برآید
خاقانی است و جانی از غم به لبرسیده
چون امر تو درآید هم در زمان برآید
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عشق تو چون درآید شور از جهان برآید
دلها در آتش افتد دود از میان برآید
هوش مصنوعی: وقتی عشق تو به دلها وارد میشود، شور و هیجان جهانی را فرا میگیرد و دلها در آتش عشق ذوب میشوند و دودی از میان آنها برمیخیزد.
در آرزوی رویت، بر آستان کویت
هر دم هزار فریاد از عاشقان برآید
هوش مصنوعی: هر لحظه هزاران عاشق به خاطر دیدن تو در آستان درگاهت فریاد میزنند و آرزوی چهرهات را در دل دارند.
تا تو سر اندر آری، صد راز سر برآری
تا تو به بر درآئی، صد دل ز جان برآید
هوش مصنوعی: زمانی که تو وارد میشوی، اسرار زیادی آشکار میشود و وقتی که به آغوش تو بیایم، قلبها از جانشان بیرون میآیند.
خوی زمانهداری ممکن نشد که کس را
یک سود در زمانه بی صد زیان برآید
هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچکس نتوانسته است که بدون تحمل خسارت و زیان، از زمانه بهرهای صحیح و مفید به دست آورد.
کارم بساز! دانم بر تو سبک نشیند
جانم مسوز! دانی بر من گران برآید
هوش مصنوعی: کار را به راه بینداز! میدانم که جانم برای تو آسان است، اما نگذار که دلم بسوزد! میدانی که تحمل ناراحتی من برای تو سخت است.
هر آه کز تو دارم آلودهٔ شکایت
از سینه گر برآید هم با روان برآید
هوش مصنوعی: هر احساسی که از تو دارم، به نوعی نشاندهندهی شکایت و نارضایتی من از دل است. اگر این احساسات از دلم خارج شوند، به همان اندازه عمیق و پرقوت خواهند بود.
خاقانی است و جانی از غم به لبرسیده
چون امر تو درآید هم در زمان برآید
هوش مصنوعی: خاقانی انسانی است که به خاطر اندوه بسیار به لب مرز جانش رسیده است. زمانی که فرمان تو صادر شود، او نیز در همان لحظه به اوج خواهد رسید.
حاشیه ها
1392/08/14 18:11
فرناز
این شعر واقعا زیباست