هوش مصنوعی: اگر عشق او تقدیر آسمانی من نیست، پس چرا عشق او هر روز مرا از بلاها و مشکلات نجات می‌دهد؟

هوش مصنوعی: اگر روزی به وصال او برسم و بر زمین بایستم، آیا غیر از این است که همه شب، دستم به خاطر او به آسمان دراز خواهد بود؟

هوش مصنوعی: اگر نه آنکه زلف دلربای او پرده را کنار بزند، کسی راز من را از زیر این پرده نمی‌داند که من کیستم.

هوش مصنوعی: من مطمئن هستم که از جدایی او در امان نیستم و اگر می‌دانستی که به وصالش می‌رسم، چنین احساسی نداشتم.

هوش مصنوعی: آفت جان، و در عین حال در دل جان ساکن است. اگر او در جان نیست، پس چرا وجود من را درک نمی‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر بخت من در جایی قرار گیرد که خاقانی خوابیده است، من نیز در کوی او مثل یک نگهبان چمنا می‌کنم.