هوش مصنوعی: زنگ دل را با آب شستیم و از دردها و مشکلات زندگی نیز به‌وسیله شستشوی سبو، دل را آزاد کردیم.

هوش مصنوعی: دل را به کنار جوی بردیم و از یار دور شدیم.

هوش مصنوعی: ما از شهر شما دور شدیم و به خاطر خون و دردهایی که تجربه کردیم، چهار طرف خود را شستیم و پاک کردیم.

هوش مصنوعی: ما جان‌مان را از دنیای تنگ و محدود خود جدا کرده و به زندگی تازه‌ای سلام می‌دهیم.

هوش مصنوعی: برای نماز سجاده‌ای را به هشت باغ زیبا آوردیم و جامه‌ام را در چهار جوی آب شستیم.

هوش مصنوعی: نه شب مانند قند و نه روز مانند قاقم است؛ زیرا که زمانی که هر دو را از دست دادیم، دیگر به هیچ کدام توجهی نداریم.

هوش مصنوعی: گفتی که با آب و خاک، دهان خود را از یاد کسانی که فراموش شده‌اند پاک کن، ما این کار را انجام دادیم.

هوش مصنوعی: تو گفتی که از دنیا کنار نشسته‌ای، حالا به دنیا بگو که ما دیگر در غم و مشکلاتش نیستیم و از آن جدا شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر ویژگی‌های زنانگی، تبعیض‌ها را کنار گذاشته و به همه رنگ‌ها و بوها زندگی تازه‌ای می‌بخشیم.

هوش مصنوعی: از نفسی که ما را به جلوه‌ای زیبا آبرو داده، ما نیز از اعتبار و شهرت او دست کشیدیم.

هوش مصنوعی: مثل خاقانی، زندگی‌ام را بر اساس حروف و کلمات می‌سازم و از تمام گفتگوها و تجربیاتم بهره می‌برم.