هوش مصنوعی: در جایگاه نیاز و درخواست، به آرامی حرکت می‌کنم و در مکان‌های دلپذیر و لطیف نیز به نرمی جلو می‌روم.

هوش مصنوعی: من از اینکه در حضور تو بر خاک تو بیفتم و به تو نزدیک شوم، بسیار خوشحال و شادمان می‌شوم.

هوش مصنوعی: من حاضرم به خاطر زخم‌های تو، مانند یک مسکین در برابر تو سر فرود آورم و به حالت نیاز بیفتم.

هوش مصنوعی: من تحت تاثیر غم تو مانند تاس در دست یک قمارباز می‌چرخم و به این سو و آن سو می‌روم.

هوش مصنوعی: تو با محبت و لطف خود مرا به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهی تا جایی که در این وضعیت، مانند کسی که در خون غوطه‌ور است، به آرامی و ناز در حال چرخش هستم.

هوش مصنوعی: پس دوباره برای من خون می‌ریزی و من دوباره در آن خونابه غلت می‌زنم.

هوش مصنوعی: به خاطر سجده و عبادتی که بر چهره زیبای تو دارم، مثل عابدان در حال نماز به شدت به تو نزدیک می‌شوم و فروتنانه عبادت می‌کنم.

هوش مصنوعی: من بر سر سنبل چهره‌ات، به نرمی و لطافت آهوان در حال چرخش و رقصیدنم.

هوش مصنوعی: در برابر شعله‌های دلخراش غم‌هایم، مانند هیزم در آتش، با شدت و نابودی در حال حرکت و نوسان هستم.

هوش مصنوعی: تو با زلف‌های خود بازی می‌کنی و من مانند گربه‌ای بر آن گل زیبا و دل‌فریبت قلقلک می‌زنم.

هوش مصنوعی: زیاد به زلف تو فکر می‌کنم و به خاطر زیبایی‌ات دلم در فشار است، اما همچنان مانند کبکی خسته و آسیب‌دیده زیر فشار چنگال پرنده‌ای دیگر به این سو و آن سو می‌چرخم.