هوش مصنوعی: فراق تو و دوری‌ات به حدی بر من تاثیر گذاشته که سر کوی تو دیگر از جملات و سخنان بی‌پایه و لاف‌زنان خالی است.

هوش مصنوعی: اگر من باشم یا نباشم، سگ درگاه تو از هندوی خودم نیز سخن نمی‌تواند بگوید.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی، و یا نه، عشق تو چنان موجی از شور و شوق ایجاد می‌کند که از دلسوختگان و رندان، هیچ کس نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: در پی وسوسه‌ها و جذابیت‌های زلف‌های تو، جانم به شدت درگیر شده است، چون دیگر فرصتی برای فرار از این وضعیت ندارم.

هوش مصنوعی: دل هرگز نمی‌تواند از زیبایی‌ها و آرامش دل‌انگیز دوری کند، همان‌طور که از محدودیت‌های جسمی و دنیای مادی فرار نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: نیازی به پیوند دادن چشمانم به لباس تو نیست، چرا که نور بهشت هم در ظرف نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر مثل من در درد و خون غرق شده‌ای، از من دوری کن؛ چون جدایی تو نمی‌گذارد که از مشکل و رنج خود رهایی یابم.

هوش مصنوعی: زمانی که آتش در میان جنگل شعله‌ور شود، هیچ چیزی مانند پرنده‌ای که از لانه‌اش پرواز کرده، نمی‌تواند زنده بماند.

هوش مصنوعی: نگران دلخوشی‌ات نباش، چون دل دیگران دغدغه‌ای از غم تو ندارد. هرکسی باید به فکر روزی و معیشت خودش باشد.

هوش مصنوعی: به نکته‌ای دقت کن که بر اثر کشتار و ظلم، فرصت‌ها و روزهای خوب در این جمعیت باقی نخواهد ماند.