خاقانیغزل شمارهٔ ۱۰۲
نگارینا به صحرا رو که صحرا حله می‌پوشد
به جام ارغوان بلبل شراب وصل می‌نوشد
به گل بلبل همی‌گوید که نرگس می‌کند شوخی
مگر نرگس نمی‌داند که خون لاله می‌جوشد
چه پندم می‌دهد سوسن که گرد عشق کمتر گرد
مگر سوسن نمی‌داند که عاشق پند ننیوشد
نثار باغ را گردون به دامن درهمی‌پیچد
گل اندر لکهٔ زمرد ز حجله رخ همی‌پوشد
مرو زنهار در بستان که گر خاری به نادانی
سرانگشت تو بخراشد دلم در سینه بخروشد
نگارا گر چنین زیبا میان باغ بخرامی
کلاهت لاله برگیرد قبایت سرو درپوشد
وگر باد صبا در باغ بوی زلف تو یابد
به دل مهرت خرد حالی به صد جان باز نفروشد
خصومت خیزد و آزار و آنگه مردمان گویند
که آن بی‌عقل را بینید چون با باد می‌کوشد
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نگارینا به صحرا رو که صحرا حله می‌پوشد
به جام ارغوان بلبل شراب وصل می‌نوشد
هوش مصنوعی: ای دلبر زیبا، به دشت برو که دشت با شادی به جشن و سرور آمده و در این جشن، رنگ‌های قرمز گل‌های ارغوانی با بوی خوش شراب عشق آمیخته شده است.
به گل بلبل همی‌گوید که نرگس می‌کند شوخی
مگر نرگس نمی‌داند که خون لاله می‌جوشد
هوش مصنوعی: بلبل به گل می‌گوید که نرگس با او شوخی می‌کند، اما آیا نرگس نمی‌داند که لاله‌ها در حال خون‌ریزی‌اند؟
چه پندم می‌دهد سوسن که گرد عشق کمتر گرد
مگر سوسن نمی‌داند که عاشق پند ننیوشد
هوش مصنوعی: سوسن به من نصیحت می‌کند که در عشق کمتر دل ببندم، اما او نمی‌داند که عاشق توجهی به نصیحت‌ها نمی‌کند.
نثار باغ را گردون به دامن درهمی‌پیچد
گل اندر لکهٔ زمرد ز حجله رخ همی‌پوشد
هوش مصنوعی: باد به باغ می‌وزد و گل‌ها را به هم می‌پیچد و در کنار رنگ سبز زمردی، چهره زیبا و دلنشین را می‌پوشاند.
مرو زنهار در بستان که گر خاری به نادانی
سرانگشت تو بخراشد دلم در سینه بخروشد
هوش مصنوعی: بروید در باغ و باغستان و از لمس خارها و چیدن آن‌ها پرهیز کنید؛ چرا که اگر ناخودآگاه به یکی از آن‌ها آسیب برسانید، دل من در درونم به شدت آسیب خواهد دید.
نگارا گر چنین زیبا میان باغ بخرامی
کلاهت لاله برگیرد قبایت سرو درپوشد
هوش مصنوعی: عزیزم، اگر تو این چنین زیبا در باغ قدم بزنی، کلاهداری لاله‌ها به تو نیکی خواهد کرد و لباس سرو بر تن تو خواهد پوشاند.
وگر باد صبا در باغ بوی زلف تو یابد
به دل مهرت خرد حالی به صد جان باز نفروشد
هوش مصنوعی: اگر باد صبا در باغ، بوی زلف تو را بگیرد، قلب من با تمام وجودش حتی به صد جان هم این محبت را نمی‌فروشد.
خصومت خیزد و آزار و آنگه مردمان گویند
که آن بی‌عقل را بینید چون با باد می‌کوشد
هوش مصنوعی: لشکرکشی و آزار آغاز می‌شود و سپس مردم می‌گویند که به آن انسان نادان نگاه کنید که مثل باد در حال تلاش است.
حاشیه ها
1392/01/17 10:04
علی جمشیدی
بیت اول:
نگارینا به صحرا شو که بستان حله می پوشد
به جام ارغوان بلبل شراب وصل می نوشد