هوش مصنوعی: خداحافظ ای کعبه، اکنون زمان جدایی فرا رسیده است. دل همچون تنوری شده و از آنجا طوفانی می‌گذرد.

هوش مصنوعی: خداحافظ ای کعبه، اکنون که خاک به مستی در آمده، زیرا چشمان اشک‌آلود به دور و بر پاشیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: خداحافظ ای کعبه، زیرا که یک هفته در کنار تو زندگی خوشی را سپری کردم و حالا نتیجه‌اش دلتنگی و اندوه است.

هوش مصنوعی: ای کعبه، با حال بدی که دارم، اکنون از پیش تو رفته‌ام و جانم در زمان جدایی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: وداع با تو ای کعبه، که اکنون درد جدایی بسیار سنگین است. تکه‌ای از خاک مدینه برای التیام و درمان این درد به همراه دارم.

هوش مصنوعی: خداحافظ ای کعبه، زیرا که امروز روز وصال است، مانند صبح که دیر از خواب بیدار شده و به سرعت به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال رسیدن به مکه‌ای معنوی و دست‌یابی به حالت اطمینان و آرامش هستی، باید بدانی که باید درون خودت به دنبال کعبه روحانی باشی که در درونت وجود دارد. مکان‌های مقدس فقط نمادهایی هستند، اما اصل و حقیقت در وجود خود انسان نهفته است.

هوش مصنوعی: مصطفی، یگانه و معصوم است و مقام او همچون کعبه مقدس و سنگ سیاه (حجر الأسود) در دل‌ها قرار دارد. هر کسی که به خاطر وجود او و محبتش به سوی او بیاید، همچون زلال آب زمرم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: به دور او هفت حلقه و شش جهت وجود دارد، و چهار رکن او از یارانش به سوی چار اقران آمده‌اند.

هوش مصنوعی: خاک مدینه بسیار دوست‌داشتنی است و چشمه پیامبر نیز چنین است. این دو به نوعی ریشه و مبنای زندگی و خوشبختی را برای من فراهم کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در شهر مدینه، دین به وضوح و روشنی شناخته شده است، زیرا اصول و مبانی دین در آنجا شکل گرفته و بنیاد گذاشته شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در مدینه به مطالعه و یا نوشتن بپردازی، هم نام و هم حقیقت دین را در آنجا با دلیل و برهان مشاهده خواهی کرد.

هوش مصنوعی: در محفل حضرت مصطفی (ص)، دعوت فرشتگان با عطر خوشی مانند عود آتشین به همراه نور آفتاب و نور سیارات به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: در حضور پیامبر (ص)، بلال و صهیب را ببینید؛ یکی مانند عود خوشبو و دیگری همچون شکر است. هر دو در مقام و ارزشمندند، ولی یکی ویژگی‌های خود را به گونه‌ای نشان می‌دهد که دیگران را جذب کند.

هوش مصنوعی: مصطفی در محیطی آرام و بدون هیچ مزاحمتی نشسته است، زیرا بلبل و زنبور عسل در حال فعالیت هستند و دنیا به فصل زمستان وارد شده است.

هوش مصنوعی: صبر کن تا روز قیامت و بهار آن فرارسد، چون آن زمان دوباره زنبور و بلبل را در حال خوشخوانی و هنرنمایی خواهی دید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که پس از مدت زمان طولانی و با وجود اینکه کاف و نون به عنوان نماد خلقت و وجود در نظر گرفته می‌شوند، سرانجام یک فرزند جدید و مهم متولد شده که نشانه‌ای از ظهور یک پادشاه بزرگ در کیهان است. این فرزند به نوعی نویدبخش و مظهر قدرت و عظمت در جهان خواهد بود.

هوش مصنوعی: در آسمان در دور هفتم و پس از گذشت شش هزار سال، خورشیدی متولد می‌شود که سلطنتش با تاجی از خوشبختی همراه است.

هوش مصنوعی: داوود پیامبر در لشکرگاه خود مشغول است و در همین حال، صاحب قدرت و سلطنت سلیمان نیز ظهور کرده است.

هوش مصنوعی: هر نوزادی که به دنیا می‌آید، نشانه‌ای از عشق و ارادت به خدای بزرگ و پیامبرش (مصطفی) است. این عشق و ارادت در چهره او نمایان است.

هوش مصنوعی: این شخصیت پیر و خشکی که به نظر می‌رسد همواره در حال خنک کردن و تغذیه‌ی دیگران است، مانند مادری برای گروهی از مردم است. او به گونه‌ای به نظر می‌رسد که انگار به تازگی از زهدان متولد شده و هنوز در حال تجربه‌های جدیدی است.

هوش مصنوعی: شخصی به مقام و جایگاه بلندی رسیده که با چهره‌ای تازه و پر از ایمان به آنجا آمده و از گذشته‌اش که به اشتباهاتش پشیمان است، دوری کرده است.

هوش مصنوعی: چشمش مانند بیابانی خشک و سوخته است که از اشک‌های شورش گرم شده، شباهتی به سرزمین نمکی در تابستان دارد که خشک و بی‌حیات به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: با حالتی خجالت‌آور و نادم مثل آسمانی بلند، به روی زمین افتاده و درخشش خودش را مثل آفتاب بر خاک پاشیده است.

هوش مصنوعی: اگر عبدالله بن سرح از ابتدا مسلمان بود، اکنون که او کافر شده است، در مسیر کفر و انکار قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: کعب‌بن زهیر در ابتدا فردی کافر بود، اما سپس مسلمان شد و همچنین حسان، که هم‌جنس اوست، به این مسیر پیوست.

هوش مصنوعی: اگر تو عبدالله بن سرح هستی و من را نمی‌شناسی، برایم مهم نیست؛ زیرا در قلب من، ایمان و محبت به کعبه از سلمان هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: نام من مانند رنگ سرخ زنبور است. چرا نفس من را کافر می‌خوانی، وقتی که روح من مانند شاه زنبور مسلمان آمده است؟

هوش مصنوعی: خلق خدا کیست که بتواند بندگان را از گناه رها کند؛ این بخشش و آمرزش تنها از سوی خداوند نصیب بندگان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تمام مردم زهرآگین باشند، اما تفکر و اندیشه صحیح از آن‌ها ناشی نمی‌شود. آن‌که به داروی نجات‌بخش دست یافته است، از فرق و تمایز درست و نادرست برخوردار می‌شود.

هوش مصنوعی: من با دل شکستۀ خود از مردمان شروان به گفتگو پرداخته‌ام و از کلماتم به ایران عطر و روحی تازه می‌بخشیم.

هوش مصنوعی: اگرچه من در شروان هستم، اما از نظر فضائل همانند غزنین هستم. نگاهی به من بینداز؛ من غزنین را به یاد می‌آورم، حتی اگر در شروان باشم.

هوش مصنوعی: من به بغداد و همه جاها آمده‌ام تا نام خاقانی را جستجو کنم، زیرا خاقانی برایم مایه‌ی افتخار است.

هوش مصنوعی: از شادی و سرور، آستین بوس امیر المؤمنین را به من نشان بده، نگاه کن که چگونه گریبانم به خاطر این خوشحالی به جلو آمده است.

هوش مصنوعی: مهدی، آخرین امام، که به خدا پناه برده است، کیست که خاک درگاه او، بهشتی همچون بهشت عدن است.

هوش مصنوعی: خورشید وجود امام علی (ع) به مانند جواهر درخشان است و رحمت و نعمت‌های او همچون ابرهایی است که خشکسالی و کمبودها را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخصیتی که اشاره شده، هم جانشین پیامبر محمد (ص) است و هم از طرف خداوند مانند آدم، به عنوان کسی که قرار است در زمین حکمرانی کند، شناخته می‌شود. این فرد به مقام و منزلتی رسیده که در آن به او مسئولیت و قدرت داده شده است.