هوش مصنوعی: در صبح زود، افرادی را ببین که به قیامت نزدیک شده‌اند و در همه جای جهان صدای نعره‌هایشان بلند شده است. این صداها مانند بادی است که از هر دهان می‌وزد و به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: صبح زودتر از موعد عید فرا رسیده و پرندگان قبل از احساس شوق، از عمق وجود خود انرژی و شور و شوق را آزاد کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در روز عید، آنان با شوق و نشاط به استقبال می‌روند و دست‌ها را به نشانه‌ی شادی و آزادی از رکاب بلند کرده‌اند.

هوش مصنوعی: افرادی که به جستجوی ثروت و زرنگی هستند، جشن و شادی را آغاز کرده‌اند، قبل از آنکه صبح عید واقعی و شادی‌های واقعی فرا برسد.

هوش مصنوعی: چشم ساقی مانند زنبور سرخ پر از شور و هیجان عشق است و این جلوه و حال او، جویایی از شور و عشق را به یاد می‌آورد، گویی که زنبورها در حال پرواز و ایجاد سر و صدایی هستند.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی که آتش را در ظرف زرین می‌افروزد، ظرف را آماده کرده و آب حیات را در وسط آن ریخته‌اند.

هوش مصنوعی: سینی‌های آنها مانند ابراهیم از آتش گلی برآمده و نوشیدنی‌هایشان مانند عیسی از خاک جان بخش است.

هوش مصنوعی: بوی خوش مشک از لب خم به مشام رسیده، گویی که روزه‌داران به کام خود طعمی از این عطر را چشیده‌اند و زخم دل‌های رنج‌دیده در اثر این زیبایی، شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: در لحظات وداع، گل‌های سرخ به آرامی آبیاری می‌شدند تا از خاک، همانند اشکی که در هنگام وداع از چشمان جاری می‌شود، قطره‌هایی به وجود آورند.

هوش مصنوعی: در یک صبح، لذت‌های سی روز را تجربه کرده و آتش شوری از آب آن صبح در جهان برپا ساخته‌ام.

هوش مصنوعی: عطر و خوشبوئی شراب صبحگاهی مانند هوای تازه و شیرین صبح است که از رطوبت و عطر مشکین درخشان آسمان به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: آشکارا می‌گوید که افرادی که در زندگی می‌خواهند شاد و خوشحال باشند (به عنوان شاهدانی از زندگی)، به حقیقت و زیبایی آبی (نماد عشق یا زیبایی) می‌رسند. این افراد با دندان‌های زیبا و لبخندشان (نشانه‌های خوشحالی و زندگی) به بیدار کردن دیگران از خواب شیرین و آرامش می‌پردازند و آنها را درگیر مسایل و چالش‌های زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: در حضور ساقی، سفره‌ای از جاذبه و زیبایی برپا شده است که از چهره، گفتار و لب او، هم شادی و لذت به چشم می‌خورد و هم تلخی و شیرینی، مانند سرکه و حلوا که با هم ترکیب شده‌اند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی تنوع احساسات و جذابیت‌های زندگی است.

هوش مصنوعی: کشتی طلا در آب‌های قرمز دریا شناور است و بادبانی که به شکل حباب گنبدی درآمده، بر افراشته است.

هوش مصنوعی: به نظرم، یک آهو که زیبایی‌اش با شیر افزوده شده است، مانند گاوی است که در زیر پایش گلابی زرین قرار دارد و از لب‌های گاوش، مایعی خوش‌رنگ و دل‌نواز به بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: دریایی را دیده‌ای که از آن گاوی به نام عنبر زاییده می‌شود. حالا این گاو را ببین که در این دریا همیشه جوش و خروش دارد.

هوش مصنوعی: آیا دیده‌ای که در جام بلوری، تصویر خورشید چقدر زیبا و جذاب است؟ آن تصویر همان قدر شعله‌ور و پر حرارت است که خود خورشید.

هوش مصنوعی: گریهٔ تلخ مثل صراحی (پشتیبانی) به نوعی شیرینی خوش‌تر از خنده است، همان‌طور که طوطی از خواب عمیق بیدار می‌شود و به زندگی رنگ و شور می‌بخشد.

هوش مصنوعی: ما با بوسه زدن بر لب ساقی، همانند کسی هستیم که فندوقی را می‌شکند. این بوسه ما را به وجد آورده و به خاطر زیبایی و شیرینی او، گویی جروبحثی درباره‌ی پسته‌ای که در حال شکفتن است، به راه انداخته‌ایم.

هوش مصنوعی: به قدری نوشیدنی‌های گران‌قیمت و دلپذیر نوشیده‌ام که بر روی کاغذ نقره‌ای، با زعفران، طلسم جدیدی ایجاد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در این بیت به تصویر کشیده شده که با آغاز ماه مبارک رمضان، شش دروازه روشن می‌شود و صدای شاداب و زنگینی در فضا می‌پیچد. همچنین به یادآوری هفت ورق باستانی که این تحولات را به هم پیوند می‌زند، اشاره شده است. این تصویر نمادی از برکات و فضیلت‌های این ماه مقدس است.

هوش مصنوعی: چشم‌هایمان به بازی و سرگرمی مشغول است که ما بر روی میز شطرنجی از نگاه‌ها، حرکات استخوانی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویرسازی فضایی می‌پردازد که در آن ستاره‌ها و صورت‌های فلکی در آسمان و موقعیت آن‌ها نسبت به زمین و یکدیگر مورد اشاره قرار می‌گیرند. شاعر از توصیفی هنرمندانه استفاده می‌کند تا چگونگی قرارگیری و شکل‌گیری این ستاره‌ها و نقش آن‌ها در زندگی و افکار انسان‌ها را به تصویر بکشد. در واقع، این تصویر به نوعی اشاره به نظم کیهانی و ارتباط آن با دنیای انسانی دارد.

هوش مصنوعی: دو عدد کعبه بر روی صفحه‌ای نشسته‌اند که نشان از خوشحالی دارد و از یکی تا شش، نمادهای الفبایی بر آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: چند نوازنده را گرد هم جمع کرده‌اند تا آتش شوق و هیجان را شعله‌ور کنند و با نغمه‌های دلنشین، نشاط و زیبایی را به تصویر بکشند.

هوش مصنوعی: دست موسی‌ که نمایانگر هنری و خاصی است، به همراه صدای خوش و دلنشین عیسی، به زیبایی نوازشگری می‌کند. این صدا و موسیقی با سرود و آواز خوشی که از رومیان و روحانیان می‌آید، ترکیب شده و جوی پر از احساسات را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: در کنار بچه‌ای که خوابش برده، ساز زنی مثل دایگان (نوازنده) می‌نوازد و صدای ناله‌ی بچه‌ی دیگر را هم به گوش می‌رساند، که باعث می‌شود خواب بچه‌ی خواب‌آلود به هم بخورد.

هوش مصنوعی: بربط، که به خاطر چوب‌های زیادی که از استادش خورده، مانند کودکی بی‌خبر است. اگر روحانی‌ها را از زبانش بشنوید، می‌توانید احوالات آنها را دریابید.

هوش مصنوعی: در این ابیات، به زیبایی و دلربایی صدا و نای پرداخته شده است. نای به مانند یک شاهزاده تباری عالی در نظر گرفته شده که نه تنها خود زیباست بلکه با حضور خادمان و زیبایی‌های دیگر احاطه شده است. در این وصف، به بهشت و لذت‌های موجود در آن نیز اشاره شده که نشان‌دهنده یک حالت خوشایند و دل‌انگیز از نوازندگی و هنر است. در نهایت، چشم‌ها به عنوان نماد توجه و زیبایی دلنشین در این تصویر برجسته می‌شوند.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویرسازی زیبایی از یک چنگ (ساز موسیقی) پرداخته شده است که به نوعی مانند غمی که از بخت بد به وجود آمده، زانو بسته و به‌سوی زمین خم شده. همچنین اشاره می‌شود که این ساز توسط کسی (ساربان) که کنترل آن را در دست دارد، هدایت می‌شود. به طور کلی، این تصویر احساساتی از غم و تسلیم را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: دست رباب به خاطر اینکه زیاد به رگ‌ها فشار آورده، به شکل نیشی شده و چوبینش از رگ آبی زنده و روان پر شده است.

هوش مصنوعی: در میان شکارگاهی که شبیه به ماه کامل است، صدای دفی شنیده می‌شود و کاروان‌هایی از ابتدا تا پایان ماه در آنجا به راه افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: زخمی که گشتاسب به خاطر کینه‌اش از سیاوش به وجود آورده، در برابر تخت شاه کیخسرو، جایی برای تحریک و جنجال ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: راوی خاقانی در دیوان سمع، به زیبایی نام بوالمظفر را با آهنگی جذاب معرفی کرده است.