هوش مصنوعی: ای محبوب، تو همچون کعبه‌ای هستی که در حرمت و جایگاهت، همه جا به تو می‌نگرند.

هوش مصنوعی: ای کسانی که در خدمت من هستید، شما از آن‌هایی که در نزد کعبه هستند، برتر و بهتر هستید.

هوش مصنوعی: در اینجا به نوعی به اهمیت و ارزش دروازه‌ات اشاره می‌شود، به طوری که آن را به کعبه تشبیه می‌کند. وجود نوری در آن در، نشان‌دهنده مقام و منزلت خاصی است، مانند اینکه نام «عبد» بر آستانه مکانی مقدس نوشته شده باشد.

هوش مصنوعی: پادشاهان تحت حمایت قدرت مانند پرندگانی هستند که در کعبه در امانند و از خطرات محفوظ‌اند.

هوش مصنوعی: آسمان مانند بارگاه تو، امتحانی از حق ایجاد کرده است که شایستگی‌های تو را بسنجد.

هوش مصنوعی: خلیل (ابراهیم) را خداوند بشارتی داد تا بنا را به شکل کعبه بسازد.

هوش مصنوعی: مردم در سایه و امنیت تو آرامش می‌یابند، مانند شکارچیانی که به دامن سرزمین مقدس کعبه پناه می‌برند.

هوش مصنوعی: اینجا را با سوگند و سجده می‌توان پر کرد، چرا که این مکان، به خاطر روحانیون و افراد خاص، همانند خانه کعبه دارای اهمیت ویژه‌ای است.

هوش مصنوعی: خاک پای تو به اندازه‌ی کتاب مقدس و در برابر حرمتت، نشانه‌ای از کعبه است.

هوش مصنوعی: کعبه به تو پیام رسانده است، ای کعبه‌ای که روح و جان کعبه هستی.

هوش مصنوعی: وقتی جبرئیل این پیام را بشنود، روحی از زبان کعبه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: مردم جان خود را فدای تو می‌کنند، حال آنکه کعبه هم به خودی خود جان‌فشانی نمی‌کند. تو در مرتبه‌ای بالاتر از کعبه هستی.

هوش مصنوعی: دست تو مانند سایه‌ای است که بر سر سرزمین‌های وسیع قرار گرفته و به کعبه پناه می‌دهد.

هوش مصنوعی: شیطان از در تو فرار کرده است، همان‌طور که فیل‌ها از نگاهبان کعبه فرار می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای کسی که همچون من، در جستجوی باران رحمت الهی هستی، به من نگاه کن که لب ناکجا کعبه نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: ظلم به سرعت از در تو فراری است، مانند دیوی که از سایهٔ نگهبان کعبه دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر ظلم و حرمت تو، هرگز نمی‌گذارم که پای سگ و نردبانی به کعبه نزدیک شود.

هوش مصنوعی: عطر و زیبایی رضوان در گوشه و کنار آستان کعبه جاری شده است.

هوش مصنوعی: آب دستت را مثل حاجی که از ناودان کعبه می‌نوشد، بجوی و برکت بگیر.

هوش مصنوعی: دهلیز سرات، که در واقع مسیری است برای عبور به بهشت، به گونه‌ای از ناف زمین، که مرکز کعبه است، تشبیه شده است. این بیت به ارتباط معنوی و مقدس میان این دو عنصر اشاره دارد و نمایانگر اهمیت کعبه به عنوان مرکزی در عالم است.

هوش مصنوعی: هر چقدر که در کنار حجابی قرار داری، صفات پنهان کعبه را نیز در خود داری.

هوش مصنوعی: شروان به تو شبیه مکه شده و به خاطر تو حرم و خانه کعبه را آشکار کرده است.

هوش مصنوعی: ای کعبه، محلی که آسمان گردهم آمده و زندگی پرندگان افسانه‌ای در آن جریان دارد، حالا به منزلی تبدیل شده که مورچه‌ها هم در آن به زندگی مشغولند.

هوش مصنوعی: اگر دشمن برای آسیب رساندن به تو دست به اقدام بزند، مانند ابرهه که برای تخریب کعبه تلاش کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر خوش‌شانسی تو، سنگ‌ها به مانند فیل‌های آسیب‌زننده به خانه کعبه تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای بخت و اقبال تو همچون بهشتی است که در دستان قدرت خداوند در کعبه قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر پنج نماز را به سوی در کعبه، با رویکردی شاد و خوشبختی انجام بده.

هوش مصنوعی: بر سر تو ستاره‌های رحمت از آسمان کعبه نازل می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای کعبه‌ای که منزلگاه و مرکز دین هستی، من بنده‌ای آزاد و بدون قید و شرط توام.

هوش مصنوعی: ای بانوی مشرق و کعبه‌ی سخاوت من، من بلبل هستم که در مدح کعبه می‌خوانم.

هوش مصنوعی: اگر کعبه مانند من سخن می‌گفت و توصیف تو را بیان می‌کرد، خود کعبه هم به زیبایی تو غبطه می‌خورد.

هوش مصنوعی: من مانند یک حاجی که در کعبه انتظار می‌کشد، به نشانه‌های تو وابسته شده‌ام و در حالت انتظار قرار دارم.

هوش مصنوعی: تا هنگامی که سنگ و چوب و زیبایی‌های طبیعی وجود دارند و آثار مقدسی چون سیاهی خال و لب‌های کعبه در میان است.

هوش مصنوعی: در سلطنت ابدی تو، حتی بدون نام، هم احترام و هم قدرت کعبه وجود دارد.

هوش مصنوعی: پرده‌ای که در درگاه تو آویزان است، همانند آن لباس زیبا و مقدسی است که در کعبه وجود دارد.

هوش مصنوعی: ثروت و خوشبختی تو مانند ضمانت‌نامه‌ای است که عمرت را تحت پوشش قرار داده است، همان‌طور که مردم در حفاظت از کعبه هستند.