هوش مصنوعی: در دنیای پر از تغییر و ناپایداری، توقع نداشته باش که به راحتی و آرامش دست پیدا کنی. همچنین، انتظار نداشته باش که زندگی همیشه خوب و بی‌دغدغه باشد، زیرا طبیعت جهان به گونه‌ای است که فراز و نشیب‌های زیادی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: در دل خود بسوز و منتظر نجات و درمان نباش. سعی کن با خودت کنار بیایی و از دیگران توقع نداشته باشی.

هوش مصنوعی: در زندگی، در جوامع مختلف، به دنبال دوست و هم‌صحبت مهربان نباشید؛ زیرا آشنایی‌های اینچنینی در دنیای متغیر و پر تلاطم تفاوتی ندارند و ممکن است برای شما خطرناک باشند.

هوش مصنوعی: اگر در دنیای بزرگ و عمیق وارد شوی، نفس نکش یا اگر به عمق دریا بروی، انتظار نداشته باش که به سرزمین‌های مشخص و امن برسید.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌های این زمان انتظار وفاداری را نداشته باش و از تنگناهای زندگی به دنبال رهایی روح خود نباش.

هوش مصنوعی: از ساغر آسمان هیچ‌چیز ننوش، و از سفرهٔ این دنیا چیزی را طلب نکن که سیاه و بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: اگر تمام امیدها و خواسته‌هایت از بین برود، انتظار جبران آن را از سختی‌های روزگار نداشته باش.

هوش مصنوعی: در دنیای پیرامون، به دنبال نجات‌دهنده‌ای از این دنیا نباش، چرا که مانند ماهی در آب غرق می‌شوی و نباید از آن انتظار کمک داشته باشی.

هوش مصنوعی: دل مانند درخشندگی یک گوهر ارزشمند است، پس آن را به دست دنیا نسپار. همچنین از زندگی پست و بی‌ارزش نیز دوری کن و نگذار به خاکسپاری محقر بیفتد.

هوش مصنوعی: انزوا و دوری تو باعث شد که به عرش الهی نزدیک شوی؛ پس اینجا را با نردبان‌های دنیوی مقایسه نکن.

هوش مصنوعی: تلاش و کوشش تو ضامن رسیدن به آرزوهایت است، هرگز به دنبال کمک از دیگران نباش. دریا و امکانات گسترده‌ای که داری، کافی هستند و نیازی به دیگران نداری.

هوش مصنوعی: به طور خاص، خوشبختی و رضایت تو مانند یک خزانه ارزشمند است، اما به طور عمومی، از فرشتگان روزی و نعمت‌طلبی نداشته باش.

هوش مصنوعی: پس از آنکه چهار صفحه قناعت را خوانده‌ای، خودت را از لوح طمع دور کن و از خدا چیزی جز دهم طلب نکن.

هوش مصنوعی: زمانی که فقر و بی‌پولی نمایانگر تو شد، دیگر به دنبال زیبایی و زینت نرو. هنگامی که حال و روزت مانند باد ناپایدار شد، دیگر به دنبال لذتی ناپایدار نباش.

هوش مصنوعی: دل را مانند ظرفی پر از عواطف و احساسات نکن و تن را همچون جامی که در بر دارد، از زندگی به دور نگه‌دار.

هوش مصنوعی: در کنار زندگی‌ات بمیری و تلاش کن که ذخیره‌ای برای آینده‌ات، همچون خوشه‌ای، به افراد ناتوان و نیازمند برسانی و نیازی به شکوائیه نداشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر پری از سفره‌ی انسان استخوان تو را بخواهد، چون فرشته‌ای، بوی آن را بشنو و به دنبال استخوان نرو.

هوش مصنوعی: بگو که برای بیان درد و دل خود محکم و قوی باش و به دنبال لذت‌های زودگذر و شیرین زندگی نباش و از کسی که نادان است درخواست نکن.

هوش مصنوعی: برای اینکه از بیماری و درد رنج نبری، هیچ‌کس را از نیستان تابستان نخواه.

هوش مصنوعی: عقل خود را برای به دست آوردن قدرت و ثروت به کار نگیر و از منابعی که به دست آوردن آن‌ها نادرست است، پرهیز کن.

هوش مصنوعی: زمانی که نیاز تو از دست تو دور شود، تو نگران نباش و از رسیدن به مشکلات و عواقب منفی نترس. به دنبال پناهی از خطرات نگرد.

هوش مصنوعی: به اتحاد و یگانگی اهمیت بده و از دوستانی که به تو نزدیک‌اند تلاش کن. خود را تنها نگذار و به دنبال هم‌نشینی از خاندانت نباش.

هوش مصنوعی: وقتی می‌بینی یوسف از برادرانش چه سختی‌هایی کشید، خودت هم باید با ناتوانی زندگی کنی و از دیگران انتظار کمک نداشته باشی.

هوش مصنوعی: در واقع، به دنبال آرامش و آسایش نیستی، چرا که زمان پر از سردرگمی و مکان پر از سختی است. توقع نداشته باش که از مشکلات زمان و مکان رهایی یابی.

هوش مصنوعی: در هر سمت و سو که نگاه کنی، ترس و وحشت وجود دارد. اما آرامش و دوستی را فقط در مکانی فراتر از این دنیا می‌توان یافت.

هوش مصنوعی: اگر این پرنده‌ی آسمانی برای یافتن دانه‌ای تلاش کند، آن دانه تنها از خوشه‌های آسمانی و بلند می‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه زمان، شما اختیار و فرمان زندگی را به دست گرفته‌اید. اگر خودتان کنترل زمانی که دارید را به دست بگیرید، دیگر انتظار رحمت و امنیت نداشته باشید.