هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف زیبایی و جاذبهٔ آن شخص اشاره می‌شود. زلف‌های او به مانند ابرهایی که در آسمان به هم پیوسته‌اند، تشکیل شده و همانند دایره‌ای از نور خورشید می‌درخشد. این توصیف نشان‌دهندهٔ تاثیر خاص و جذاب او بر دیگران است؛ به گونه‌ای که گویی نور خورشید از گریبان او می‌تابد.

هوش مصنوعی: شیران را شکست و قهرمانان را در هم ریخت و تیر چشمانش همه را ناتوان کرد.

هوش مصنوعی: لب‌های او به قدری خوشمزه و دلچسب است که مانند نمک، حسی شیرین و دوست‌داشتنی به دل‌ها می‌بخشند. در کنار آن، پوستش مانند تره‌ای تازه است که زیبایی و طراوت خاصی دارد. این زیبایی و طعم دل‌انگیز او باعث شده که دل‌ها به سوی او جذب شده و مهمان او شوند.

هوش مصنوعی: چهره او به خاطر سبزش زیباست، اما اگر به سمت بیرون نگاه کنی، رنگ پستهٔ لبخندش را می‌بینی.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه از عشق خبری نیست، دل او به خاطر من هنوز زنده است. به هر طریقی که هست، وجود من به خاطر اوست.

هوش مصنوعی: در دل من غمی وجود دارد و من اشک‌هایی سرخ و پررنگ دارم. آیا کسی هست که بتواند از این دو احساس تصویر یا نقشی روی دیوارهای قلب من بکشد؟

هوش مصنوعی: عمر من در اندوه او سپری شد، مانند ناخنی که از بدن جدا مانده و به خاطر دوری او دچار کوفتگی و سیاهی شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه شکر لبخند به دل من زده است، اما آتش عشق من بر شکرستان او نمی‌گذرد.

هوش مصنوعی: در دل من تازی وجود دارد، من از دید و وجود هندی اصیلی هستم، و فقط بندهٔ دربان او هستم.

هوش مصنوعی: عشق با صدای بلند اعلام کرد که ای شاهزاده، یار محبوب من بسیار ارزشمند است، هم جان تو و هم جان او.

هوش مصنوعی: دیروز پدر من به خیال و تصور دایره‌ای کشید و در آن دایره، نقطه‌ای از مرجان را دید.

هوش مصنوعی: آفریننده‌ی کارهای ارزشمند، استاد هنر علی که از دستش معجزه‌ای به نام دست سفید پدید آمد.