هوش مصنوعی: ما در تمام دنیا سفر کردیم و جایی بهتر از این پیدا نکردیم، و دیدیم که هیچ چیزی بهتر از اندوه تو نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به زیبایی و ترتیب وجودت فکر می‌کنم، هیچ چیزی در خاطرم پریشان‌تر از زلف تو نیست، ای دوست.

هوش مصنوعی: در سراسر دشت عشق، گمان نکن که همه چیز بی‌درد و بی‌زحمت است؛ چرا که از تیرگی چشمان تو کسی است که دلش پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی تو جان من است، اما نمی‌دانم به خاطر آن چهره و آن لب‌های زیبا، چرا باید چیزی بیشتر از این داشته باشم که خود را هنرمند بدانم.

هوش مصنوعی: پرندگان خوش صدا در باغ تو در حال پرواز هستند، اما افسوس که من پر و بالی برای پرواز ندارم.

هوش مصنوعی: دیدار چهره‌ی تو تنها کار سکندر است، زیرا اشکال و گریه کردن روش هر کسی نیست که عقل و بصیرت ندارد.

هوش مصنوعی: در مسیر وفاداری به آن شخص سرد و بی‌رحم، کسی جز خضر محبت نمی‌تواند به من کمک کند.