هوش مصنوعی: زیبایی و ناز او دلربایی می‌کند و همه توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. این جلوه‌گری نه تنها شگفت‌آور است بلکه مانند فاجعه‌ای است که انسان را متعجب و حیرت‌زده می‌کند.

هوش مصنوعی: در گرمای چهره‌اش، چه جان‌هایی که به شدت در دلتنگی به سر می‌برند و در پیچ و خم مویش، چه دل‌هایی که گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: او به قدری زیبا و با طراوت است که همانند ماه می‌درخشد و حتی می‌تواند توجه دیگران را به خود جلب کند، گویی در میان مردم با خوش‌رویی و ناز قدم می‌زند.

هوش مصنوعی: ما چگونه می‌توانیم خیال او را از سر بیرون کنیم، و او چه زمانی و کجا به فکر ما می‌افتد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی در زندگی رهبانی خود، دلش همیشه به زلف معشوقش گره خورده و اسیر آن باشد، پس چرا به ظاهری مثل زاهدان و ترساها زندگی می‌کند؟

هوش مصنوعی: اگر کسی برای هنر و مهارت در نظم و شعر، ارزش قائل نباشد، نباید غمگین شد؛ زیرا همان‌طور که جواهرات با ارزش وقتی در دست نااهل قرار گیرند، بی‌ارزش به نظر می‌آیند.