هوش مصنوعی: ای محبوب خوش اندام، شمایل زیبای تو به حدی دلربا و پرجلوه است که هر آشوبی در جهان در برابر زیبایی‌ات رنگ می‌بازد و از آن شایسته‌تر خبری از قد و قامت تو نیست.

هوش مصنوعی: ای موهای تو مانند افعی زیبا و خطرناک است، چشمانت مانند آهو ناز و دلربا هستند. خنده‌ات مانند پوششی زیبا و دندان‌های تو همچون لعل درخشان و باکرامت‌اند.

هوش مصنوعی: در زلف تو مانند موسی، تخم مرغی را به رنگ سفید گذاشت و عیسی در لعل تو سکونت گزید.

هوش مصنوعی: تو مانند ماهی در جشنی درخشان هستی و چهره‌ات مانند درخت سرو در باغی زیبا و سربلند است.

هوش مصنوعی: اگر شیر هم باشد و تو کمانداری به هنر، تیر تو هرگز جان را در امان نخواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: محبت تو باعث شده است که من از جدایی و دلتنگی رنج ببرم و نگرانم که این دوری تا ابد ادامه پیدا کند.

هوش مصنوعی: چرا به خاطر نعمت وصال تو سپاسگزاری نکردم، در حالی که جدایی تو به مرگ می‌اندازد و فشارش مانند فشاری است که بر سر می‌آید.