هوش مصنوعی: ای کسی که در مسیر دلبران خود غرق شده‌ای، تا زمانی که خیالت را از این خطر آزاد نکنی، دل از غم رهایی نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: ادعای عاشقی تو چقدر برای دوست قابل باور است؟ ناله‌های زار تو مانند نی به گوش نمی‌رسد، چرا که از دوری تو کسی نمی‌شنود.

هوش مصنوعی: اگر مانند من بدشانس باشی و بخواهی به چهره‌اش که همچون آفتاب می‌درخشد بنگری، در میان curls زیبای او دلتنگ و ناامید خواهی شد.

هوش مصنوعی: ای کسی که در پشت زلف‌های تو، مانند شب، نوری از آفتاب را می‌بینم و سوار بر مرکب تو هستم.

هوش مصنوعی: من انسان و فرشتگان زیادی را دیده‌ام، اما هیچ فرشته‌ای را مثل خودم و هیچ انسانی را شبیه به خودم نیافته‌ام.

هوش مصنوعی: چنانچه ماه، آفتاب را به خود نزدیک کند و روز شادمانی را در جمع ببیند، تصویر تو را در آنجا می‌بیند.

هوش مصنوعی: ای ماه و سرو، بلندی و زیبایی تو چقدر خاص و بی‌نظیر است که هیچ چیز و هیچ‌کس نمی‌تواند با تو مقایسه شود. تو از هر چیزی در باغ و آسمان بالاتر و زیباتری.