هوش مصنوعی: هر پرنده‌ای که در باغ گل سرش را می‌بندند، نمی‌داند پرندگانی که آزادند چه حالی دارند.

هوش مصنوعی: من آن پرنده‌ای هستم که صیاد به من ظلم می‌کند و با صد حسرت، مرا به خاک و خون می‌کشد، اما او به عاقبت کارش فکر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: به من اجازه دادند تا در باغی پر از گل قدم بزنم، جایی که هر صبح، دل‌تنگی و غم جدایی درختان را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی در خواب خوشی به سر ببرد، ممکن است از واقعیت‌های زندگی غافل شود و این غفلت باعث می‌شود که نتواند به درستی از زندگی بیدار شود. در واقع، این خواب شیرین او را از درک درست صورت و حقیقت زندگی باز می‌دارد.

هوش مصنوعی: عشق مکانی است که در آن افراد سالخورده به راحتی به همدیگر محبت می‌کنند و هیچ‌کس را آزار نمی‌دهند، حتی وقتی که یک کودک کوچک در حال بازی است.

هوش مصنوعی: زندگی پاک و زلال در دستان ساقی است، ای کاش آن خضر نیکو که از این زلال می‌نوشد، خوشبخت باشد.

هوش مصنوعی: تو مقام و ارزش بالایی داری، اما محبوبی که در دل داری و نور وجود او مانند خورشید می‌درخشد، از تو بسیار بزرگ‌تر است. اگر می‌خواهی به وصال او برسی، باید از خودت و خودخواهی‌ات بگذری.