هوش مصنوعی: عطر و زیبایی تن او همچنان در گلی به نام نسترن باقی مانده است، که صبح و شب از شاخه‌اش می‌تابد و به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: از شاخه‌های نسترن، چهره‌ی خورشید نمایان می‌شود، به‌طوری که مثل خود خورشید درخشان و زیباست، همان‌طور که شب در آن کوچه و محله‌ی خودش زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: آن شب که لباسهای پر زرق و برق و زیبا دارد، به مانند اژدهایی هندی می‌درخشد و از یک حرکت کوچک معجزه‌ای به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش فریب دارد، شیخ جوانی را به عنوان کسی در نظر می‌گیرد که می‌تواند دل او را بشکند و دچار مشکل کند، چه او مرد باشد و چه زن.

هوش مصنوعی: هر چین و شکاف در دل و دین انسان، مانند زندان است و هر تار و رشته‌ای که در این چین‌ها وجود دارد، مانند زنجیری است که انسان را به خرافات و اعتقادات نادرست محدود می‌کند.

هوش مصنوعی: آن موهای پیچ‌خورده و آن چشمان زیبا، که مانند غزالی در سحرگاه شکار کرده‌اند و در کنار آهوهای ختن آرامش پیدا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: می‌ترسم در سحرگاه کسی ادعای پیامبری کند و با جادوگری، ماه را به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: در اطراف خورشید، خطی از رنگ‌های زیبا به مانند عطر در داخل یک سنگ عقیق قرار دارد و در آن درخشندگی مثل مروارید به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: دل را از شوق محبت به لب‌های معشوق همچون عقیق رنگین کرده‌ام، اما هیچ‌کس نمی‌تواند عقیق را از یمن بیاورد.

هوش مصنوعی: عشق که شوری در دل عاشق به‌وجود می‌آورد، درخشش و جذابیت لعل (که به رنگ قرمز و زیباست) را به یاد می‌آورد. من با خواسته‌ام تو را طلب می‌کنم، مانند یاقوتی که به بوالحسن معروف است.

هوش مصنوعی: چشم‌های شقایق به خاطر زیبایی صورت آن معشوق، پر از حسادت و تمایل است و این گل‌ها بر دامن دمنوش نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: زاهد به بهشت علاقه‌مند است، در حالی که ما به زیبایی و چهره معشوق توجه داریم. عابد به سیب تمایل دارد، اما ما به دل و باطن انسانی اهمیت می‌دهیم.

هوش مصنوعی: در یک سمت، کمان ابروی معشوق و در سمت دیگر، کمند (دام) زلف او قرار دارد. دل عاشق به خاطر این زیبایی‌ها در وضعیت سختی گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: خورشید به روشنی و روشنی خود، هر طرف را روشن و نمایان می‌کند؛ سپس وقتی آن ماه جبین (زیبا) به جمع می‌آید و چهره‌اش را نشان می‌دهد، همه چیز را با زیبایی و جلوه‌گری خود زنده و شگفت‌انگیز می‌کند.

هوش مصنوعی: خورشید از ماه انرژی می‌گیرد، مگر آن‌که آن ماه زیبایش را بر خاک سرای پادشاه مالیده باشد.

هوش مصنوعی: آن حاکمی که به تمام معنا دانشمند است و به حق بر همه چیز آگاهی دارد، چه در امور پنهان و چه در امور آشکار.

هوش مصنوعی: امام هفتم دین، یعنی امام کاظم، معبود و محور هدایتی است که بر چهره‌اش به خاطر خضوع و عبادت سجده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای خدایی که قدرت تو به قدری است که حتی کوچک‌ترین موجودات مانند موریانه نیز می‌توانند به آسمان و ستاره‌ها دسترسی پیدا کنند و از نعمت‌های بزرگ بهره‌مند شوند، قدرت تو بزرگ‌تر از آن است که قابل تصور باشد.

هوش مصنوعی: عقل و فهم تو مانند یک مورنده‌ای است که در تلاش برای درک و فهم موضوعی، به دور خود می‌چرخد و در کمبود آگاهی و اطلاعات، به لفظ و گمان شما می‌رسد. مانند موری که درون ظرفی افتاده و به دنبال راهی برای خروج است، اما نمی‌تواند به حقیقت درستی برسد.

هوش مصنوعی: از اصطبل توجه تو آسمان دچار کدورت و تیرگی است، زیرا ستاره‌ها او را به دور مرز و محدوده خود از کهکشان پرتاب کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از دردهای وجود تو، همیشه عالم در حال تغییر است. چگونه می‌توانی کمک کنی اگر همگی تنها در سراب دنیا غرق شده‌اند؟

هوش مصنوعی: دنیا و آخرت ارزش و اهمیت تو را ندارند، حتی اگر به اندازه یک دانه کوچک از مهر تو به آنها توجه کنیم. یک تکه جواهر به مراتب باارزش‌تر از صدها هزار شیء بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: اگر کسی در کوی تو باشد و از تو چیزی بخواهد، تو به او آن را می‌دهی و نیازی نیست که آن چیز بزرگ و باارزش باشد. حتی یک لقمه کوچک هم می‌تواند ارزشمند باشد، همانطور که یک گدا یک حقیر درخواستی از تو دارد و تو ای انسان مهربان، آن را به او می‌دهی.

هوش مصنوعی: پرده را از چهره خورشیدی که زیبایی‌اش ستایش می‌شود بردار تا ذات بخشنده و نعمت‌دار به‌طور واضح و بدون پوشش دیده شود.

هوش مصنوعی: ای چهره‌ی زیبای ذات خدا که جهان را پر کرده‌ای، من همیشه در حیرت هستم که به چه دلیلی چنین زیبایی و عظمت تو را ندا می‌زنند.

هوش مصنوعی: شرم و حیا از مقام تو در آسمان پایین آمده و این زمین بدون هیچ ستونی، عزم و اراده‌ات را نشان می‌دهد، مانند کوهی که استحکام و قوت دارد.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که اگرچه این قطره (که به یک موجود کوچک اشاره دارد) می‌تواند جهانی وسیع را در خود داشته باشد، اما در واقع فقط یک بخش کوچکی از عظمتی بزرگ (مشابه دریای عظیم اراده یا قدرت تو) است. این نشان‌دهنده‌ی قدرت و وسعت وجودی است که می‌تواند از یک عنصر کوچک و پیش پا افتاده، جهانی عظیم بسازد.

هوش مصنوعی: سر به خاک خانه تو می‌سایم، چون آسمان به خاطر این است که بر تو فرشته‌ای مطمئن و پناهنده هستم.

هوش مصنوعی: مردی که به یک زبان در می‌آید، در برابر آسمان و فضا مانند شاخ گاو است که در مثل و خوشه‌ای فراوان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر بر همه چیز حاکم است و هر چیز در این جهان به اراده و خواست او وابسته است، همانند کسی که در امتحان می‌خواهد توانایی یک بنده را ارزیابی کند.

هوش مصنوعی: خداوند پسندیده‌ای که همه با عشق و علاقه به دنبال او هستند، در این دنیا به فروش گذاشته شده و به نوعی گرانبهاست. بندگان او به خاطر دستیابی به چنین لذتی، جان خود را فدای او می‌کنند و در این معامله، دلیلی برای وابستگی و تعهد خود را به او نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: نور عشق ازل باعث روشنایی جهان شد و جان‌های تابناک مانند ذراتی هستند که پس از چندین لایه از لباس‌ها و حجاب‌ها، در می‌درخشند.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانیم ادعایی درباره محبت تو داشته باشیم، در حالی که آسمان به خاطر سنگینی این مشکل، دو نیم شده است؟

هوش مصنوعی: اگر بر تــو دشمنی بیفتد، آن دشمن از قدرت و تسلط تو دو نیم می‌شود، زیرا آسمان همچون گنبدی از عظمت توست.

هوش مصنوعی: تار عنکبوتی تو به اندازه‌ای محکم شده که دین مستحکم را به چالش می‌کشد. در چنین حالتی، غم همچون کرمی در پیله دشمن، به خود مشغول است.

هوش مصنوعی: افکار دیگران و مقام تو، بسیار بعید است که در جایی باز و روشن جا داشته باشد. پرنده‌ای مثل زغن نمی‌تواند در چنین مکانی زندگی کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به آن نگاه می‌کنیم تو را می‌بینیم و از درک این واقعیت که تو در آنجا حضور داری و ما نمی‌توانیم به طور کامل درکش کنیم، ناتوانیم. این موضوع به گونه‌ای است که درک آن برای ما دشوار است.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که اگر در طول مدت طولانی، عشق یا محبت به کسی نداشته‌ای، در حقیقت مانند کسی شده‌ای که در دوران کودکی خود اجازه‌ای برای دریافت محبت و محبت‌ورزی نداشته است. به نوعی بیانگر این است که بی‌توجهی و غفلت از احساسات می‌تواند انسان را به فاصله‌ای عاطفی و تنهایی بکشاند.

هوش مصنوعی: حضور تو بر ثبت گناهان دشمن درنگی نخواهد داشت؛ مانند این است که انگشتر سلیمان به شیطان نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: غم و ناراحتی تو برای دشمنان حریص و بدخواه، بی‌اهمیت و بی‌اثر است؛ مانند اینکه از زمین‌های بی‌حاصل و شورزاری، نه گلی می‌روید و نه عطر و لطافتی دارد.

هوش مصنوعی: هر دستوری که از تو صادر شود، واجب و لازم‌الاجراست و هر کس که آن را به جا آورد، در واقع سنن و روال‌های تو را رعایت کرده است.

هوش مصنوعی: ای دل، سکوت کن و آداب را رعایت کن، زیرا در محفل بزرگ و مقدس هستی و جهان، جایی برای سخن گفتن نیست.

هوش مصنوعی: زمانی که این دنیا تحت تأثیر نور آفتاب قرار دارد و یادگاری از آن وجود دارد، در هر زمانی همواره درباره زیبایی موی سیاه شب سخن گفته می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کاش دل عاشق تو در نور و روشنی باشد و چهره دشمنان تو در تاریکی و سیاهی.