هوش مصنوعی: خطی از تصویر تو در آینه نمایان نیست، چرا که از آه دل سوختگان، لکه‌ای بر آن نشسته است.

هوش مصنوعی: در باغ چهره زیبای تو، این لکه سیاه فقط یک دانه نیست، بلکه نشانه‌ای از کودکانی است که در دل این عشق به دام افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: تیر مژه از چه چیزی به سمت ابروی کمانت رها شده است، اگر چشمت نیست که به زیبایی ترکان کماندار باشد؟

هوش مصنوعی: در دل چه کسی نیست که به خاطر عشق و زیبایی‌ات، خود را به آتش عشق و شوق سپرده باشد و از آن طرف، تو هم زنجیری از موهای زیبایت به یادگار گذاشته‌ای؟

هوش مصنوعی: این نقشی که بر لب‌های تو دیده می‌شود، یا به عبارتی دیگر، در دایره زیبایی تو، نقطه‌ای از کمال و زیبایی است.

هوش مصنوعی: در آیینه چشم ما، تصویری از تو شکل گرفته است که ناشی از خال زیبایت است.

هوش مصنوعی: دل به چشمان تو وابسته است و حالا که مشکل جسمی برای کسی پیش آمده، درخواست بیمار به دست بیمار افتاده است.

هوش مصنوعی: وقتی که تو زلف‌های شب‌گونه‌ات را بر چهره‌ام افکندی، روزم به تیره‌ای شب‌مانند تبدیل شد و همه چیز در زندگی‌ام سیاه و تاریک شد.

هوش مصنوعی: ما چگونه می‌توانیم در این شهر زندگی کنیم، زمانی که تو برای سفر خودت را آماده کرده‌ای و رفتی؟

هوش مصنوعی: علی، که پادشاه جهان است، به گونه‌ای مهربان و بخشنده است که گردش چرخ زمان در دریای بخشش او مانند حبابی کوچک و زودگذر می‌باشد.

هوش مصنوعی: این جرم درخشان که به خورشید مشهور است، به منزلت باعظمت تو وارد شد و در آنجا قرار گرفت.

هوش مصنوعی: اگر طوفانی در حریم تو نباشد، مقصد آسمان بر مرکز گرد و غبار، دورتر از پرگار خواهد بود.

هوش مصنوعی: کی از هیچ، این گروه به سوی وجود آمد؟ اگر تو، ای مهر، قافله‌سالار نبودی.

هوش مصنوعی: من فقط صدای تو را می‌شنوم و هیچ نوا یا آواز دیگری برایم دلنشین نیست، زیرا تو همان صدای زیبا هستی و دیگران تنها مثل نی‌هایی در یک نیزار به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: تصویری از چهره‌ی درخشان خورشید در ایوان عظمت تو بود که از این گنبد گردان می‌درخشید.

هوش مصنوعی: فدای تو شدن و جان دادن برایت کار ساده‌ای است، اما از دست تو دل بردن و عاشق شدن بسیار سخت و دشوار است.