افسر کرمانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۲۸ - آیینه آفتاب

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دل گمشده باز آی که آمد به شهود</p></div>
<div class="m2"><p>آنچه مقصود تو از دایره هستی بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای دل از پرده برون آی، که از پرده غیب</p></div>
<div class="m2"><p>شاهد بزم ازل آمده، در ملک وجود</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>مرکز دایره ملک وجود، آن که بود</p></div>
<div class="m2"><p>موجد نیر برج فلک عالم جود</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ناظم نظم جهان احمد مرسل که فلک</p></div>
<div class="m2"><p>از ازل آمده بر کاخ جلالش به سجود</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>آفتاب رخ تو جلوه گر از خود بیند</p></div>
<div class="m2"><p>هر که او، رنگ ظلم ز آینه دیده زدود</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>بحر امکان هم از آن موج زن آمد ز نخست</p></div>
<div class="m2"><p>کآمد از ابر عطای تو یکی قطره فرود</p></div></div>

شمارهٔ ۲۹ - بهار و یار

ای دل گمشده باز آی که آمد به شهود
آنچه مقصود تو از دایره هستی بود
ای دل از پرده برون آی که از پرده غیب
شاهد بزم ازل آمده در ملک وجود
مرکز دایره ملک وجود آن که بود
موجد نیر برج فلک عالم جود
ناظم نظم جهان احمد مرسل که فلک
از ازل آمده بر کاخ جلالش به سجود
آفتاب رخ تو جلوه گر از خود بیند
هر که او رنگ ظلم ز آینه دیده زدود
بحر امکان هم از آن موج زن آمد ز نخست
کآمد از ابر عطای تو یکی قطره فرود

شمارهٔ ۲۷ - اسکندر گل

شمارهٔ ۲۸ - آیینه آفتاب

ای دل گمشده باز آی که آمد به شهود

آنچه مقصود تو از دایره هستی بود

ای دل از پرده برون آی، که از پرده غیب

شاهد بزم ازل آمده، در ملک وجود

مرکز دایره ملک وجود، آن که بود

موجد نیر برج فلک عالم جود

ناظم نظم جهان احمد مرسل که فلک

از ازل آمده بر کاخ جلالش به سجود

آفتاب رخ تو جلوه گر از خود بیند

هر که او، رنگ ظلم ز آینه دیده زدود

بحر امکان هم از آن موج زن آمد ز نخست

کآمد از ابر عطای تو یکی قطره فرود

شمارهٔ ۲۸ - آیینه آفتاب

اطلاعات