هوش مصنوعی: زمان آن فرا رسید که اسکندر بخواهد لشکر گل را تزئین کند و خداوند باغ را برای او به تزیین بپردازد.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی گل‌های باغ را در آغوش می‌گیرد و عطر خوش آنان را مانند عنبر در آستین خود جای می‌دهد. همچنین، هوای باغ بوی مشک را به دل می‌نشاند و فضا را معطر می‌کند.

هوش مصنوعی: باد به خواب‌رفتگان در باغ بیداری می‌بخشد و ابر مانند سقا، تشنگان گلستان را سیراب می‌کند.

هوش مصنوعی: بلبل اندوهگین از فکر غنچه، سرش را به آسمان بلند کرد و قمری زار به یاد سرو زیبای دل‌باخته‌اش غمگین شد.

هوش مصنوعی: غنچه با زیبایی و ارزشش مثل یاقوتی درخشان است، در حالی که لاله مانند معیاری برای زیبایی و زرینی است. این تصویر نشان‌دهنده زیبایی و ظرافت گل‌هاست که با دقت و هنرمندی توصیف شده‌اند.

هوش مصنوعی: نسیم ملایم گل، صبح را با عطر دلپذیرش معطر می‌کند و زلف سنبل نیز از بوی شب سمن به آرامی می‌رقصند.

هوش مصنوعی: دست لاله موسی، آتش را از کوه طور آورد و بچه سوسن عیسی نیز پیرو آیین بیان و سخن گفتن است.

هوش مصنوعی: نرگس در جایگاه زیبای میخک، در مهمانی شاهانه گل‌های تازه را بر روی فرش سبز می‌چسباند و همچنان به نوشیدن شراب مشغول است.

هوش مصنوعی: ابرها باران می‌بارند، باد عطر خوشی را پخش می‌کند. خاک بوی گل نسرین را می‌گیرد و گل سمن کنار می‌آید و سایه می‌افکند.

هوش مصنوعی: خورشید در صبح از سوی باغ بالا می‌آید و نرگس را به گونه‌ای می‌تاباند که مانند دانه‌ای کوچک در برابر این نور بزرگ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: گل در دامن گلچین می‌روید و آنچه برای عاشقان محبوب در هر مکانی اتفاق می‌افتد، به جان بلبل می‌نشیند.

هوش مصنوعی: گل با زیبایی و شادابی‌اش باعث می‌شود که دل تنگ من برای یار خیالی‌ام به جست‌وجو و سفر برود، حتی اگر در خانه و در میان مهمانان باشد.

هوش مصنوعی: اگر باغی تازه به مانند آسمان بیفتد، پس چرا در آن گل لاله همچون خورشید نتابد و گل‌های دیگر نیز زینت نگیرند؟

هوش مصنوعی: در این بیت، تصویری از زیبایی و لطافت طبیعت توصیف شده است. به ویژه به چهره یک زن هندو که جلوه‌های خاصی از زیبایی را به نمایش می‌گذارد، اشاره می‌شود. گویی در پیشانی او زعفران و نرگس به شکلی خیره‌کننده وجود دارند و او به مانند هاونی، این زیبایی‌ها را در هم می‌آمیزد و با ظرافتی خاص، به نمایش می‌گذارد. این تصویر نمادی از جذابیت و نیکیِ طبیعت و زندگی است.

هوش مصنوعی: بسیار زیاد است که از باغ گل بلند و پایین می‌شود، دشت و کوه به هم پیوند می‌خورند، به طوری که دشت مانند کوهستان و کوه مانند دشت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سرپیچی از فرمان طبیعت در مزاج گل اتفاق نیفتد، کارهای بزرگ طبیعت به سامان خواهد بود.