هوش مصنوعی: دیروز فرستاده‌ای از محبوب به درون اتاقم آمد و خبری خوش برایم آورد که معشوق تازه وارد شده است.

هوش مصنوعی: او گفت: چه گفتنی وجود دارد؟ این مژده را به من بده که این مژده به مراتب از جان عزیزتر است.

هوش مصنوعی: شخصی به شادی و خوشحالی می‌گوید که خبر خوبی به من رسیده است، پس بر قدمم نقره بریزید، چرا که آن شخص نقره‌فروشی به نزد ما آمده است.

هوش مصنوعی: او گفت: چه گفتی؟ حالا وقت شادمانی است زیرا خوشبختی به سراغ تو آمده و شانس و سعادت در درگاهت نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: او گفت: چه می‌گویی؟ چرا در غم نشسته‌ای؟ برخیز و لذت‌های جاودانه را دریاب، که زمان آنها فرارسیده است.

هوش مصنوعی: ایران من! آن ماهی که همیشه دنبالش بودی و از بام می‌نگریستی، اکنون با دقت نگاه کن، چرا که او خودش به سمت تو آمده است.

هوش مصنوعی: آن معشوقی که تو به خاطر او دچار آشفتگی هستی، همیشه با شیوه‌ای خاص از حال و احوال تو، خودش هم به شدت دچار آشفتگی می‌شود.

هوش مصنوعی: آن موجود بازیگوش که در طول زندگی‌ات مانند جرقه‌ای از اوست، اکنون با چهره‌ای آتشین‌تر از جرقه‌ها به تو نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: آن جوان زیبا که نغمه‌های عشقش دل را سوزاند، حالا با شکوه و زیبایی خاصی تمام وجودش را می‌درخشد.

هوش مصنوعی: خلاصه اینکه، او در حین صحبت به این موضوع اشاره کرد که ناگهان در اتاق به هم ریختگی پیش آمد و آن شخص شوخ طبع خودش را نشان داد.

هوش مصنوعی: گلی که عطرش دلرباست، صبحی که چهره‌اش زیباست، خورشید که شاداب و درخشان است و موی سیاه و جذابش، مویی که به اندازه مشک ناز و فریبنده است.

هوش مصنوعی: محفل من به خاطر زیبایی چهره‌ی او روشنی یافت و همه‌ی زیبایی‌های دنیا به خاطر قد بلندش به جذابیت کاشمر رسید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی و جذابیت او تمام فرهنگ‌ها و اندیشه‌ها را تحت تأثیر قرار داده و از بین می‌برد. دانش و هوش او به گونه‌ای است که همه را مجذوب و خیره می‌کند.

هوش مصنوعی: من تلاش کردم و مانند جانم او را در آغوش گرفتم و او هم مرا با شدت بیشتری از جانم در آغوش گرفت.

هوش مصنوعی: گفتم بیا، ای دختر ترک که رنگ سیاه زلف‌هایت مانند مشک، در دور و بر دنیا شناخته شده و مشهور است.

هوش مصنوعی: من به دلیلی به زیبایی و شکنندگی موهای تو افتخار می‌کنم، زیرا در این شهر، دلی پر از احساس و تلاطم در حال شکل‌گیری است.

هوش مصنوعی: ماهی دو دریا رفت و تو هم که رفتی، من همواره در غم تو هستم و امیدی به بازگشت تو دارم.

هوش مصنوعی: نه نامه‌ای فرستی، نه کسی را برای پیام‌رسانی فرستادی و نه پیامی داشتی. افسوس بر دل سنگی تو که مانند سنگی بی‌حس و سرد باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: از گزندهای حوادث، دل من به درد آمده و می‌سوزد و از دوری تو، درد و رنج من بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: دوستان همه در شادی و خوشی با معشوق خود هستند، اما من به خاطر جدایی از تو این همه رنج و درد را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در برابر آنچه بر سر تقدیر و سرنوشت انسان آمده است، باید راضی بود و اگرچه انسان به شدت مشتاق است و جانش به لب رسیده، اما باید صبر کند و منتظر نتایج باشد.

هوش مصنوعی: یک روز در من حالتی به هم ریخته و نگران دید و سپس با لبانی شیرین و خندان، به من شکر و نعمت را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: او با خوشحالی خندید و گفت: وای بر شاعر جادویی که کلامش مانند سحر، در هر جا و مکانی، فتنه و جذابیت ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: داستان را به افسانه بدل نکن و قصه را ساده کن، زیرا از صحبت‌های تو غم و اندوهی به وجود می‌آید که زندگی‌ام را به هم می‌ریزد و ویران می‌کند.

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس شوق و شکرگزاری گوینده است. او به معشوق خود اشاره می‌کند و از زیبایی و جذابیت او نمی‌تواند چشم بردارد. این نوع زیبایی و جاذبه باعث ایجاد حسرت در دل او می‌شود. در واقع، گوینده به خداوند شکر می‌کند که دوباره این لحظه‌ی زیبا را تجربه کرده است و می‌خواهد از این نعمت بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: من تازه از سفری برگشته‌ام و به خاطر این که دوباره به تو رسیدم، شکرگزاری و خوشحالم. تو مانند جان منی و این خوشحالی را با تمام وجود حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: سروی با این زیبایی از کجا در باغ رشد کرده است؟ و ماهی با این چهره زیبا، از کدام طرف شرق آمده است؟

هوش مصنوعی: اگر سخنی در مورد ستایش و تمجید از من است، باید بگویم که شعر و نظم برای هر کسی لایق است، حتی اگر آن فرد همچون گاو و خر باشد.

هوش مصنوعی: پس انصاف بده که در سراسر دنیا، این نوع پسر از کدام پدر به دنیا آمده است.

هوش مصنوعی: ای راد، بزرگی که از برکت دست generosity‌ات متاثر شده‌ام و غم را فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: عدالت تو به گونه‌ای است که ظلم و ستم را به کلی از بین برده و دیگر جایی در این سرزمین ندارد.

هوش مصنوعی: امروز تو ارزش هنری و دانش را درک می‌کنی و شخصی که دانشی جامع از هنر و علم دارد، به تو شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌گویند که آزادی مانند درخت سرو است؛ زیرا این درخت از سایر درختان باغ بی‌ثمرتر است.

هوش مصنوعی: عجیب است که با وجود این همه آزادی و خوبی، زیبایی و شخصیت تو از علم و ادب بهره‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: ای داور بزرگ، تو که بخشش‌هایت در میهمانی مانند نظم من، آماده و با ارزش است، از دل و جان سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شمشیر تو، دلیل و عامل هر پیروزی و موفقیتی شد و تدبیر و هوش تو، زینت‌ بخش هر مکان و سرزمین محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: شما لطف و مرحمت زیادی دارید که به همه می‌رسد، نمی‌دانم چرا در این سرزمین از حال دل ما بی‌خبر هستید.

هوش مصنوعی: هنوز یک دردی دارم که درمان نشده است و از آن حادثه، دردی جدید بر دل من آمده است.

هوش مصنوعی: چشم و دلم از دیدن سبزه و گل شگفت‌زده شده‌اند، گویی همه چیز به طور ناخواسته و دردآور در حال گذر است.

هوش مصنوعی: با وجود تمام مشکلات و سختی‌ها، من هنوز شاکر و سپاسگزارم، زیرا فضل و کمک تو در تمام ابعاد زندگی‌ام راهنمای من است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روح و طبیعت من در اینجا و آنجا نبودند، هیچ لذتی برایم وجود نداشت، اما اکنون که طبیعت من این دو را برایم به ارمغان آورده، دریا و ساحل را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: در اینجا به دریا اشاره شده که به اندازه‌ای پر از گنج و جواهرات است که حتی غواصان حرفه‌ای نیز همیشه در آن به جستجو و جمع‌آوری جواهرات مشغولند و کیسه و لباس‌شان مملو از هر چیزی باارزش می‌شود.

هوش مصنوعی: تو تا همیشه در این مقام باقی خواهی ماند که همواره از یاری و کمک تو بهره‌مند هستم و امیدهای نو در زندگی‌ام شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: نسیم و بادی که به خاطر مقام و عظمت تو وزیدن گرفته، همه از سمت باختر (غرب) به سوی این سرزمین می‌آید تا نام و نشانی از تو و از آن دیار به جا بگذارد.