هوش مصنوعی: مدتی است که روح من در قفس بدن گرفتار شده و از وطن خود دور افتاده و در این سرزمین بی‌ارزش زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: امروز در این مکان خراب و غمگین، دل شکسته ما به دست کسی نیاز دارد که آن را بگیرد و به ما دلداری دهد.

هوش مصنوعی: دل را از دست دادیم و افسوس که نمی‌بینیم کسی را که نامش بر دل ما نقش بسته است.

هوش مصنوعی: خدای جهان، قاضی دین محمد پیامبر است، همان کسی که پادشاهی ملک خداوند توانای را دارد.

هوش مصنوعی: اگر خداوند قدرت خود را در جهان نشان ندهد، پس چرا ذرات جهان به موجودات مختلف اثر می‌گذارند؟

هوش مصنوعی: ای کسی که در انتظار تو، خدمتگزار دربار تو در محضر حکمت و دانش، حاضر و آماده است.

هوش مصنوعی: کاروان بخشش تو و اجرام آسمانی، بر روی آسمان، نشانی از رد پای شتری است.

هوش مصنوعی: وجود تو، نماد ویژگی‌ها و کمالات الهی است و در جهان و هستی، هیچ کس مانند تو نیست.

هوش مصنوعی: به جز زیبایی چهره تو در دنیا و همه‌جا چیز دیگری وجود ندارد و این مسئله به طور واضحی روشن است که فقط کسانی که بینا هستند می‌توانند آن را درک کنند.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی و نور تو در دنیا نمایان شود، چهره‌ی ماه و خورشید در مقابل آن مانند قیر خواهد بود.

هوش مصنوعی: شأن تو به قدری بلند است که می‌توانم بگویم جبرئیل، فرشته بزرگ، در کنار تو همچون یک کودک کوچک در مدرسه است.

هوش مصنوعی: با نعمت و بخشش بی‌پایان تو، هنگامی که به زیبایی‌ها و خوبی‌ها نگاه می‌کنم، آن‌ها را مانند دریا و جویبار می‌بینم.

هوش مصنوعی: مزرعه آرزوهای مردم چطور سبز شده است؟ آیا به دلیل بخشش و عطای توست، یا اینکه باران رحمت الهی بر آن باریده است؟

هوش مصنوعی: در آسمان‌ها، سطری وجود دارد که نوشته‌ای از عشق توست. در آن سطر، گذشته‌ای پرمعنا به همراه نوری درخشان وجود دارد.

هوش مصنوعی: با تلاش و مهربانی‌هایی که تو به دیگران می‌کنی، ما نیز به گزراندن روزهای خوب آشنایی پیدا کردیم و به هیچ‌وجه از سطح و عمق زندگی بی‌خبر نیستیم.

هوش مصنوعی: عطر وجود تو همچون نسیمی بهشت است و خشم تو مانند آتش سوزانی می‌باشد.

هوش مصنوعی: در کنار خود، جدولی از دریای بی‌پایان generosity وجود دارد که در مقایسه با آن، جریان کوچکی به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: بر روی قطب، به دور از آن گنبد در حال چرخش، دست تو همیشه بر کارهای شب و روز تسلط دارد.

هوش مصنوعی: درک تو برای فهم مردم چگونه ممکن است؟ چگونه می‌توان انتظار داشت در سرزمینی که بیابان است، سبزه‌ای جوانه بزند؟

هوش مصنوعی: نهادن سر بر خاک حاکمیت تو، بارها از تاج و تخت برتری دارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که محل راز و نیاز مردمان جهان، درگاه بخشش تو است، نه تنها برای بزرگان بلکه برای کوچک و بزرگ.

هوش مصنوعی: ما چند نفر بی‌پول و دچار در این شهر بمانیم، در حالی که بخشندگی و سخاوتمندی تو در همه جا مشهور است.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای به محبتت نگاه کن، چون امروز جز این که به سوی پناه تو فرار کنم، راه دیگری ندارم.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش نمی‌تواند به خوبی انجام شود، زیرا فردی که می‌خواهد تو را وصف کند، زبانش از بیان زیبایی‌های تو ناتوان است.

هوش مصنوعی: درخت ستایش به ارتفاع و وسعت خود، وجود او را از تمام جاها و مکان‌ها می‌گیرد، در حالی که فکر من همچون پرنده‌ای کوچک و حقیر است.