هوش مصنوعی: کجاست آن شور و هیاهو و ناله؟ چرا سکوت کرده‌اید؟ وضعیت خواجه چنین است و شما هنوز در حال تماشایید.

هوش مصنوعی: عصمت از جایی دور و بی‌پناه شده و امنیت مانند راحتی از دست رفته است. حالا عافیت هم رخت بر بسته و شما هنوز در سکوت و بی‌تحرکی هستید.

هوش مصنوعی: اگر حقیقت را درک کنید، متوجه می‌شوید که چه تحولی رخ داده است. همچنین، کسانی که زنده‌اند، به خودشان می‌جوشند و شور و هیجان پیدا می‌کنند.

هوش مصنوعی: از این واقعه خود ببینید بر سر ما چه آمده است. وقت آن است که نوحه‌سرایی کنید و تلاش کنید که بگریید.

هوش مصنوعی: نزدیک صبح روزی ما بسیار روشنی خواهد داشت، حتی اگر در این شب به مانند کسی که پلاسین به تن دارد، سرگردان باشیم.

هوش مصنوعی: اگر به این فکر کرده‌اید که پس از خواجه، یکی دیگر شربت شادی خواهد نوشید، بدانید که این نوع تفکر اشتباه است.

هوش مصنوعی: نه من از خودم شرمنده‌ام و نه شما از من، که جهان را به خاطر مرگ من عزادار نکردید.

هوش مصنوعی: دل‌ها پر از درد و غم است و ناله و گریه‌ای که به گوش می‌رسد، نشان‌دهنده‌ی اندوهی عمیق است. این احساسات ناشی از حوادث تلخی است که هرگز فراموش نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: اول بگویم که از مقام و قدرت چه بگویم یا اینکه از دانش، تقوا، زهد و عبادت چه بگویم.

هوش مصنوعی: من مردانگی و ویژگی‌های نیک را مهم می‌شمارم و درباره آموزش، علم و دانش گفتگو می‌کنم.

هوش مصنوعی: من تمام زندگی‌ام را صرف این می‌کنم که نام نیک و خوبی از خود به جا بگذارم، و در پایان عمرم در مورد افتخار و شهادت بگویم.

هوش مصنوعی: در روز عزای من، مردم شاد و خندانند، اما من در این حال و هوا، عادت دارم که شعر بگویم.

هوش مصنوعی: من به معنایی که او به من داده‌است، هیچ‌گاه نمی‌توانم به درستی بیان کنم و اگر بخواهم درباره‌ی آن صحبت کنم، صد سال هم بگذرد، هنوز نتوانم حق مطلب را ادا کنم.

هوش مصنوعی: اگر دشمن من هستی، قسم به خدا که بیا و خودت صحبت کن تا نگویی که من از پشت سر در مورد تو حرف می‌زنم.

هوش مصنوعی: وقتی در را به بهشت جاودان باز می‌کنم، چه جای تعجب است اگر من نیز همچون کودک، سهم خوشبختی‌ام را بیان کنم.

هوش مصنوعی: این همه اشک و ناله‌ای که بر چهره‌ام مشاهده می‌کنی، در واقع نشانه‌ای از خنده‌ای عمیق و دردناک است.

هوش مصنوعی: توده مردم از زندگی و گذران عمر خود، دچار اندوه و ناراحتی هستند. این چه سالی است که دوباره آمده و به نظر می‌رسد سالی عجیب و غریب است.

هوش مصنوعی: عالم بزرگ را با خاک یکسان کردند و از آسمان هیچ سنگی نبارید، که این وضع شگفت‌آور است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر فشار و سختی‌های زندگی، تحمل درونی سخت شده باشد، بهتر است اشک بر چهره بریزد و از احساساتش خجالت نکشد.

هوش مصنوعی: شیر در گور پنهان شد و شکاری بزرگ در دریا به زیر خاک رفت. این یک واقعیت حیرت انگیز است.

هوش مصنوعی: از این پس من و غم برای همیشه کنار هم خواهیم بود، و دیگران هم مثل من دچار این وضعیت هستند. چون می‌دانیم که در این اوضاع، خوشحالی قلبی تقریباً غیرممکن است.

هوش مصنوعی: اگر کسی خیال می‌کند که بعد از این، به نوعی از هنر شاد خواهد بود، این خیال عجیبی است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که خورشید در حقیقت با نور قرآن روشن و پرنور شده است و پس از آن، در زمانی خاص، مانند کسوف و غروب، این نور به نوعی زوال می‌رسد که جای تعجب دارد.

هوش مصنوعی: وقتی تیر را به کمان می‌گذارند، دل در پروازی شگرف و هیجان‌انگیز قرار می‌گیرد، به‌طوری‌که می‌توان آن را با پرواز یک پرنده مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: مردم شهر همه دور هم جمع شده‌اند و در انتظار برگزاری مراسم آخرین وداع نشسته‌اند، و روز به پایان نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: در بالای مجلس جایی که باید رونق داشته باشد، خبری نیست و همه دل‌ها در نگرانی و اضطراب به سر می‌برند و خواجه که در این شرایط قرار دارد، از خواب بیدار نشده و از این اوضاع مطلع نیست.

هوش مصنوعی: نی که او صبح می‌گوید بلند شو و دراز نخواب! رسم او این نیست و نمی‌دانم چه بر سرم آمده است. وای بر من!

هوش مصنوعی: این خواب طولانی برای او خوشایند نیست، ای کسی که شب ما را با بیداری کوتاه کردی.

هوش مصنوعی: این زخم چیست که از طرف دشمنان آمده و به ما آسیب رسانده است؟ در حالی که تمام زیبایی‌ها و نعمت‌های دنیا در کنار ماست، اما این درد و رنج هنوز وجود دارد.

هوش مصنوعی: تمام این تشریفات و قواعدی که ما به آن می‌بالیم، در واقع فقط برای این بود که در نهایت به این حقیقت برسیم که همه چیز از آن خداست.

هوش مصنوعی: وقار و عظمت خواجه و بزرگی او همه از بین رفته، کاشانه‌اش به تاریکی و اندوه دچار شده و سرنوشتش سیاه و ناخوشایند گردیده است.

هوش مصنوعی: بر اساس آداب و رسوم، نباید چنین بگویند که بعد از گذراندن یک عمر، به جای بازگشت به خانه، به سرنوشتی ناخوشایند دچار شوند.

هوش مصنوعی: در روزهای اولیه اسلام کجا هستی و دیدارت کجاست؟ در این حادثه، تو مانند نی هستی و غمگسارت کجاست؟

هوش مصنوعی: دشمن و دوست تو را از تمام جهات تماشا می‌کنند. پس خشم دشمن را بشکن و لطف و مهربانی‌ات را از آن‌ها دریغ نکن.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی افتاده که این‌قدر زود از این مکان رفتی؟ آن همه بردباری و صبوری سنگین تو کجا رفت؟

هوش مصنوعی: این بیت به بیان این موضوع می‌پردازد که وقتی مردم به شغل و کار مشغول هستند، چه زمانی قرار است که از زیر سایهٔ بزرگ و تأثیرگذار خود خارج شوند و به سوی روشنایی و آزادی حرکت کنند. اشاره به این دارد که برای تغییر و تجدید نظر در وضعیت کنونی، نیاز به شجاعت و خلاقیت است.

هوش مصنوعی: فتنه‌ای که در خواب عمیق بود، حالا بیدار شده و صدای ناله و گریه‌اش بلند شده است. آن زمان خوشی و دولتت کجاست که تو را بیدار کند؟

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند لاله‌ای است که از خون دل آلوده شده، آن زیبایی و جلالی که در چهره‌ات بود کجاست؟

هوش مصنوعی: هر لحظه با خودم زیر لب از روی محبت و مهربانی، آن نکته شیرین را که دمی به من گفتی فراموش نکرده‌ام. کجاست آن کلام شیرینی که مرا مسرور می‌کرد؟

هوش مصنوعی: سنگ و سندان برای دل ما که بی‌خبر است چه اهمیتی دارد؟ تو در خاک هستی و ما بر روی آن در حال عبوریم.

هوش مصنوعی: در این دنیا چه کسی می‌تواند به اندازه‌ای ارزشمند باشد که بر بالای منبر بنشیند؟ یا چه کسی می‌تواند به علمی با ارزش و دلی پر از نور علم دست یابد؟

هوش مصنوعی: وقتی تاج منبر به خاطر این سوگواری بر زمین افتاد، دیگر خاکی که تاج بر آن افتاده، شایسته‌تر از آن است که سر بر منبر باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده است که وقتی علم و قضاوت شرعی به درستی و با انصاف اجرا نشود، مثل این است که یک لباس تیره و نامناسب به تن کرده‌اند. علاوه بر این، چون فتوای نادرست و غیرمنصفانه می‌تواند درد و رنج و خونریزی به بار آورد، چنین فتواهایی باید مورد توجه و اصلاح قرار گیرد.

هوش مصنوعی: در این جهان، چه کسی می‌تواند مانع ظلم ظالمین بر زحمت‌کشان و فرودستان باشد؟ و بعد از این روز، چه کسی می‌تواند یاری‌کننده بی‌کس‌ها باشد؟

هوش مصنوعی: زائران چه وسیله‌ای دارند که اکنون درباره آن سخن بگویند؟ زیرا روزی آن‌ها در این مکان قرار دارد.

هوش مصنوعی: کودک و زن بیوه چند روزی است که در سردرگمی به سر می‌برند، وای بر من که نکند اوضاع بدتر از این هم بشود.

هوش مصنوعی: تو با پاکی و دیانت از این دنیا رفتی و تا روز محشر، دامن کوه‌ها از اشک و خون دل ما تر خواهد بود.

هوش مصنوعی: کدام یک از افراد جرأت دارد که بگوید این چنین کسی که در دنیا به این خوبی و زیبایی ظاهر شده، از کجا آمده است؟

هوش مصنوعی: حکایت از این دارد که شخصی باید طوری سخن بگوید که مدح و ستایش خود را از دیگران بشنود، نه اینکه در فراق و غم او بگوید و دشمنان هم به آن گوش دهند. به عبارتی، او می‌خواهد در شرایطی باشد که به جای اندوه، جشن ستایشش را بشنود.

هوش مصنوعی: شخصی مانند من که دچار سوختگی و آسیب شده، باید تجربه دیگری را ببیند تا دیگران از حال و روز من باخبر شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از هوش و عقل خود استفاده کند و از غفلت دوری کند، ممکن است بدون زحمت و تلاش زیادی، به دانایی و فهم عمیق برسد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معنی است که هیچ‌کس به اندازه تو ویژه و منحصر به فرد نیست. اگر مرد یا زن باشی، این یقین را به دست می‌آوری که تنها تو هستی که این شرایط را تجربه می‌کنی و این حس را درک می‌کنی.

هوش مصنوعی: بعد از این حادثه، هر جا که مرغ و ماهی بروند، در حسرت تو ناله و زاری می‌شنوند.

هوش مصنوعی: در این غم جانکاه، کسی را پیدا نمی‌کنم که به صدای من گوش دهد. حتی دیوارها و در هم، صداهای من را می‌شنوند و می‌فهمند.

هوش مصنوعی: حالا که در حال گریه و زاری هستم، بیایید دور من جمع شوید، هر کسی که می‌خواهد غم و دردی که در دل دارم را بشنود.

هوش مصنوعی: آیا کسی تا به حال تقدیری به این شدت و سختی را تجربه کرده است؟ در حالی که دنیا پر از فضیلت و هنر است، نتیجه‌ای که به دست آمده مانند ضربه‌ای است که از تیر می‌آید.

هوش مصنوعی: ای کسی که در خاک آرام گرفته‌ای، از ما خداحافظی کن هر چند که دلگویه‌های ما تو را ناراحت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که ناگهان از میان ما رفته‌ای و خوشحال به نظر می‌رسی، از دل ما رفته‌ای و با تو خداحافظی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ای گوهر گرانبها، من در دل خود دردی دارم که ناشی از جفای توست. اکنون از تو وداع می‌گویم.

هوش مصنوعی: ای گل نوجو، تو که زودتر از موعد در باغ سر به بیرون آورده‌ای، از ما خداحافظی کن.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه بر حق هستی و گناهی نداری، اما از دیدن چهره زیبا و پنهان تو، با ما وداع کردی.

هوش مصنوعی: می‌دانم زمانی که دیگر در میان مردم نباشی، سخن‌هایی از من در خفا گفته می‌شود که به نوعی با تو و یاد تو مرتبط است.

هوش مصنوعی: دیدار تو در روز قیامت رخ می‌دهد و خواب خوب و آرامش را برایت آرزو دارم تا وقتی که از ما جدا شده‌ای، آرام بخواب.

هوش مصنوعی: او سفر کرد و به خاطر دینداری‌اش، توشه‌اش همیشه پایدار خواهد بود و دو فرزند عزیزش نیز باقی خواهند ماند.

هوش مصنوعی: این جمله به طور کلی به ویژگی‌ها و مقام ویژه‌ای اشاره دارد که فردی خاص از بقیه جهان دارد. به طور خاص، به شخصیتی مانند سلیمان اشاره می‌کند که در عالم انسانی مقام بخصوصی دارد و به نوعی دستاوردهایی بزرگ و مهم بر جای گذاشته است. او به نوعی جانشین سلیمان در ابعادی از قدرت و حکمت است و نشان‌دهنده مقام بلندی است که به او تعلق دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی اگر فرزندی مثل نظام الاسلام داشته باشد، در زندگی‌اش به نتیجه‌ای نیکو دست خواهد یافت.

هوش مصنوعی: آنکه فقط از عمر خود بهره می‌برد، به راستی دارای ویژگی‌ها و صفاتی است که چندین برابر آنها در وجودش نمایان است و همه معنای یک پدر را در خود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی به بزرگی و ویژگی‌های او نگاه می‌کنیم، می‌توان گفت که هم نیکو و هم برکت‌دهنده است.

هوش مصنوعی: شاخ درخت شکست اما میوه‌اش هنوز باقی مانده است؛ گل پژمرده شد اما هدف و مقصود هنوز پایدار است.

هوش مصنوعی: در ابتدا و انتهای هر چیز، پیوستگی و ارتباطی وجود دارد که از یکدیگر بهتر و زیباترند. مانند عود که درختی را نشان می‌دهد که همیشه شکوفا و سرسبز است.

هوش مصنوعی: زمانی که خوشبختی و موفقیت به اوج برسد، اعتماد انسان‌ها به لطف و کرم خداوند بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: دیوار محکم اسلام خراب شده و ما بی‌خبر هستیم، ارکان دین خالی شده و ما فقط نظاره‌گر هستیم.

هوش مصنوعی: ای سرور! ای بزرگوار! ناگهان چه پیش آمد که از این بنده و خدمتگزار خود ناراحت شده‌ای؟

هوش مصنوعی: اگر دنیای تو به اندازه‌ای کوچک و تنگ بوده که به بهشت پناه برده‌ای، یا اینکه از روی نادانی، آسمان بر تو بی‌رحمی کرده و همه چیز را بر باد داده است.

هوش مصنوعی: در چمن، تو مانند سرو بلندی به زیبایی و آزادی می‌درخشی، اما به خاطر قوانین خشک و سختی که توسط پیامبر وضع شده، آن دستی که بخواهد تو را از زیبایی‌ات تهی کند، به ظلم و ستم خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای تمامی مردم، چه خاص و چه عام، از دل‌های خسته و غمگین خود، یاد تو را به زبان می‌آورند و به یاد تو هستند.

هوش مصنوعی: از تو خوشحالی به مردم رسید، می‌دانم که خداوند به واسطه رحمتش تو را شاد کرده است.

هوش مصنوعی: زیبایی‌های زیادی را در تو می‌بینم و مطمئن هستم که همه آن خوبی‌ها امروز در کمک به تو به کار خواهد آمد.

هوش مصنوعی: در این لحظه، هر چیزی که از خداوند متعال نیاز داری، همه آن در اختیار تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای خدا! در این دنیای فانی، دین و ایمان را به بزرگ‌ترها و شخصیت‌های برجسته بده تا آنها نگهبان و پشتیبان آن باشند.