کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آتش که بطبع جان کداز آمده است</p></div>
<div class="m2"><p>وز روی نهاد سرفراز آمده است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>میخواست که بر دل منش دست بود</p></div>
<div class="m2"><p>بنگر بکدام دست باز آمده است</p></div></div>

شمارهٔ ۷۰

آتش که بطبع جان کداز آمده است
وز روی نهاد سرفراز آمده است
میخواست که بر دل منش دست بود
بنگر بکدام دست باز آمده است

هوش مصنوعی: در این شعر، آتش به‌عنوان نمادی از شدت و قدرت بیان شده است. شاعر اشاره می‌کند که آتش خواسته‌است به قلب او نفوذ کند و اینکه در نهایت این امر تحقق یافته و آتش بر دل او اثر گذاشته است. به‌عبارتی، شاعر به تأثیر عمیق و سوزان آتش بر احساسات و روحیات خود اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

هوش مصنوعی: آتش که ذاتاً جان را سوزانده به دنیا آمده و با افتخار بر روی زمین ظاهر شده است.

آتش که بطبع جان کداز آمده است

وز روی نهاد سرفراز آمده است

هوش مصنوعی: می‌خواست بر دل من تسلط داشته باشد، اما باید نگاه کند که این تسلط از کدام دست به او رسیده است.

میخواست که بر دل منش دست بود

بنگر بکدام دست باز آمده است

شمارهٔ ۶۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده