گنجور

شمارهٔ ۶۷

زلف سیهت که آشیان دل ماست
شوریده و آشفته بسان دل ماست
اورا پس از این ، گرچه زیان دل ماست
بر باد مده خان و مان دل ماست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سیاوش جعفری

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زلف سیهت که آشیان دل ماست
شوریده و آشفته بسان دل ماست
هوش مصنوعی: زلف سیاه تو که جایگاه قلب ماست، در هم برهم و آشفته است، شبیه به حال دل ما.
اورا پس از این ، گرچه زیان دل ماست
بر باد مده خان و مان دل ماست
هوش مصنوعی: هرچند که ما از او ضرر می‌بینیم، اما او را دیگر ناز نکن و به باد مده، زیرا او خانه و دل ماست.