گنجور

شمارهٔ ۵۳

ترکم سوی آماجگه آمد سرمست
چون غمزۀ خود تیر و کمان اندر دست
هر تیر که چون منش ز خود دور انداخت
نالان نالان برفت و در خاک نشست

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سیاوش جعفری

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ترکم سوی آماجگه آمد سرمست
چون غمزۀ خود تیر و کمان اندر دست
هوش مصنوعی: من به سمت هدفم می‌روم و سرشار از شادی هستم، مانند کسی که با تیر و کمان خود را آماده شکار کرده است.
هر تیر که چون منش ز خود دور انداخت
نالان نالان برفت و در خاک نشست
هوش مصنوعی: هر پیکانی که از خود فاصله گرفت و به زمین افتاد، به طور غم‌انگیزی ناله کرد و در خاک جا گرفت.