کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۵۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای عزم تو بر شکستن عهد درست</p></div>
<div class="m2"><p>ز آمد شدن تو پای اومید سست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خوابی که چو آیی کنم از چشمت جای</p></div>
<div class="m2"><p>اشکی که چو می روی همه دل با تست</p></div></div>

شمارهٔ ۵۱

ای عزم تو بر شکستن عهد درست
ز آمد شدن تو پای اومید سست
خوابی که چو آیی کنم از چشمت جای
اشکی که چو می روی همه دل با تست

هوش مصنوعی: این متن از شعر به بیان احساسی از دوستی و جدایی می‌پردازد. شاعر به تردید و ناامیدی ناشی از آمدن و رفتن معشوق اشاره می‌کند و احساساتی مانند اشک و خواب را به کار می‌برد تا عمیق‌تر بودن این ارتباط را نشان دهد. در نهایت، بیانگر نگرانی از شکسته شدن عهد و ناامیدی ناشی از آن است.

شمارهٔ ۴۹

شمارهٔ ۵۰

هوش مصنوعی: ای اراده‌ات بر این است که عهدها را بشکنی، بنابراین با آمدنت، پای امید من سست و بی‌ثبات شده است.

ای عزم تو بر شکستن عهد درست

ز آمد شدن تو پای اومید سست

هوش مصنوعی: وقتی تو را می‌بینم، خواب غفلت را فراموش می‌کنم و چشمانم پر از اشک می‌شود. اما وقتی می‌روی، تمام دل و احساساتم با تو همراه است.

خوابی که چو آیی کنم از چشمت جای

اشکی که چو می روی همه دل با تست

شمارهٔ ۵۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده