کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دربند کسی باش که یاری کندت</p></div>
<div class="m2"><p>پیوند بدان که خواستاری کندت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بل تا خود را چو حلقه می آویزد</p></div>
<div class="m2"><p>انکس که چو حلقه گوش داری کندت</p></div></div>

شمارهٔ ۴۶

دربند کسی باش که یاری کندت
پیوند بدان که خواستاری کندت
بل تا خود را چو حلقه می آویزد
انکس که چو حلقه گوش داری کندت

هوش مصنوعی: این اشعار به اهمیت انتخاب دوستان و همراهان اشاره دارد. باید با افرادی ارتباط برقرار کنیم که ما را یاری کنند و حمایتمان کنند. همچنین، باید به افرادی نزدیک شویم که ما را خواسته و ارزشمند بدانند. در نهایت، هرکس نقش خود را در زندگی ما ایفا می‌کند، همانند یک حلقه که به گوش ما آویخته می‌شود.

شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

هوش مصنوعی: به کسی وابسته باش که در سختی‌ها یارت باشد و با کسی ارتباط برقرار کن که به تو تمایل و علاقه‌مند است.

دربند کسی باش که یاری کندت

پیوند بدان که خواستاری کندت

هوش مصنوعی: اگر خود را مانند حلقه به کسی آویزان کنی، نزدیكی به او می‌تواند تو را به همان گونه درآورد.

بل تا خود را چو حلقه می آویزد

انکس که چو حلقه گوش داری کندت

شمارهٔ ۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده