هوش مصنوعی: تو با چشمانت از حسد و بدخواهی در امان هستی، ای گوهر زیبا، همانند یک نرگس که هنوز شکفته نشده و زیر پوششی پنهان است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی اشاره دارد به اثری که جذابیت و دلربایی چشمان معشوق بر انسان می‌گذارد. گوینده از حالت مستی و سکر ناشی از نگاه اول معشوق سخن می‌گوید و متوجه می‌شود که چشمان آن معشوق، یکی او را مست می‌کند و چشم دیگرش او را به خواب می‌برد. به طور کلی، این تصویر حس عمیق عشق و جذب را به خوبی القا می‌کند.