گنجور

شمارهٔ ۴۳ - وله ایضا

ای کریمی که گاه فیض نوال
رشح کلکت معلّم ابرست
از عطای تو نیمه یی برسید
وان دگر نیمه هم بران کبرست
همچو ایمان برات انعامت
نیمه یی شکر و نیمه یی صبرست
اینچنین منکرست که این وجه است
من بدیدم علاج آن جبرست

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سیاوش جعفری

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای کریمی که گاه فیض نوال
رشح کلکت معلّم ابرست
هوش مصنوعی: ای بخشنده‌ای که گاه و بی‌گاه، نعمت و رحمت تو مانند باران بر ما نازل می‌شود.
از عطای تو نیمه یی برسید
وان دگر نیمه هم بران کبرست
هوش مصنوعی: نیمی از نعمت‌های تو به من رسیده و نیمه دیگر آن به خاطر بزرگی و کبر تو به دست نیامده است.
همچو ایمان برات انعامت
نیمه یی شکر و نیمه یی صبرست
هوش مصنوعی: مانند ایمان، پاداش تو ترکیبی از شکرگزاری و صبوری است.
اینچنین منکرست که این وجه است
من بدیدم علاج آن جبرست
هوش مصنوعی: این‌گونه انکار می‌کنی که این مشکل نیست؛ من درمان آن را به چشم دیده‌ام که ناشی از اجبار است.