هوش مصنوعی: در مواجهه با مشکلات و دردسرها، از آن‌ها دوری کن و فرار کن اگر که چشمی به این شرایط داری.

هوش مصنوعی: خود را اصلاح کن و به دنبال موفقیت دیگران نرو، زیرا در صلح و موفقیت تو، حسادت و کینه وجود دارد.

هوش مصنوعی: در مقام و موقعیت او نقصانی وجود دارد و در فضیلتش کمبودهایی دیده می‌شود. همچنین مال و دارایی‌اش باعث زیان می‌شود و سلامت جسمی‌اش در خطر است.

هوش مصنوعی: گاهی زانو می‌زنی و گاهی بر پا می‌زنی، ولی در هر حال، دست تو نشان‌دهنده‌ زندگی‌ات است.

هوش مصنوعی: گاهی لب‌هایت از شدت درد و حسرت به حالت افسوس درمی‌آید، طوری که انگار زیر ضربه‌ای سخت و دردناک قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: هر کسی که در رقابت با تو شکست خورد، به دشمنی تبدیل می‌شود، حتی اگر او از همه دوستانت برایت عزیزتر باشد.

هوش مصنوعی: گاهی فریاد می‌زنی و می‌گویی اگر این‌گونه بر من می‌زدند، مرا می‌بردند و اکنون دیگر زخم من تغییر کرده است.

هوش مصنوعی: گاهی به شکل معما و چالش هایی می‌انگاری که به نظر می‌رسد نقش ویژه‌ای دارند، و گاهی هم به نحوی عمل می‌کنی که گویی رقیبت هیچ درکی از اوضاع ندارد و ناتوان است.

هوش مصنوعی: وقتی به اطراف خود نگاه می‌کنی، می‌بینی که همه کارها و رفتارهایت به نوعی دزدی و فریب هستند. وقتی بیشتر دقت کنی، متوجه می‌شوی که همه چیز در حال گفتن این است که تو خود به چنین گرفتاری‌هایی دچار شده‌ای، مگر اینکه درک بیشتری از اوضاع داشته باشی.

هوش مصنوعی: در خوشی و لذت زندگی نمی‌توان به درستی به کسب و کار پرداخت، زیرا اگر کارکردن تنها به دنبال ثروت و سود باشد، اما ماحصل آن، همه‌اش گران‌بهاترین چیزها باشد، باز هم نمی‌تواند خوش‌عایدی باشد.

هوش مصنوعی: عجیب است که کسی هنر بازی نرد را می‌داند، هرچند که در سخنانش، الماس و زیبایی بیشتری از هنر نرد داشته باشد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به ناتوانی و زوال انسانی اشاره می‌کند. او احساس می‌کند که به مانند چوب و استخوان تکه‌تکه شده است و در نظر دیگران، حتی اگر در گذشته هنری داشته باشد، به هیچ وجه کافی نیست. این احساس خود‌کوچک‌بینی و بی‌ارزشی در نظر دیگران را به تصویر می‌کشد.