هوش مصنوعی: چه زیباست انتظار آن چشم مست و دلربا که مانند نرگس، سرخوش و غمگین است.

هوش مصنوعی: گفتگو در مورد زیبایی تو مانند دانشی است که در جان انسان وجود دارد. جامی که در دستان توست، نوری است بر نورهای دیگر.

هوش مصنوعی: در خوشحالی تو، روان من همچون جواهری درخشان است و نیکی‌های تو به رغم بدی‌های جهان، حکمرانی می‌کند.

هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده است. چه کار می‌کنی؟ برخیز و فعالیت کن، زیرا اکنون دیگر مردم بیدار نیستند و معذورند.

هوش مصنوعی: مانند غنچه، او هرگز بوی دل را نمی‌آورد و زمانی که گل می‌شود، دیگر پنهان است.

هوش مصنوعی: آسمان در حال گردش است و تو، غافل، در این دنیا که فقط ده روز دوام دارد، چرا به زیبایی و غرور آن دلخوشی؟

هوش مصنوعی: اگر شاد باشی، چه در میخانه و چه در حال نوشیدن، در هر حال از خون عاشقان لذت می‌بری، همان‌طور که از شیره انگور.

هوش مصنوعی: به یاد جشن و شادی‌های خسرو، لیوانت را پر کن که خوشی‌ها و سعادت او باعث می‌شود چشم حسادت از او دور باشد.