غیر از چند اشتباه تایپی، در مصراع

در مصراع نخست «گِردِ گلستان» درست است. البته نابسامانی‌هایی هم در تایپ و فاصله‌گذاری وجود دارد

نگارم چو گرد گلستان بر آید

خروش دلم تا به کیوان برآید

چمان سرو در خاک پایش بغلتد

چو گرد چمن‌ها خرامان برآید

چو غنچه برآیم ز دل من هرآنگه

که آن سروبن از گلستان برآید

برآید غریو از دل  مردمان گر

دگر ره به بازار ازین سان برآید

بسی برنیاید که از دست رویش

غریو از گل و سرو بستان برآید

دهانی چنان تنگ و نایاب کوراست

به جان گر دهد، سخت ارزان برآید

نشسته به امید ان سرو بالا

که این کار دشخوار آسان برآید

مرا مهر آن چهره و لعل میگون

فرو رفت با شیر و با جان برآید