هوش مصنوعی: درد و رنجی که در دل دارم دیگر از حد فراتر رفته، اما معشوق هیچ‌کدام از این احساسات را نمی‌داند. همه چیز برای من درد و غم شده، اما کسی که می‌تواند تسکینم دهد، از این غم‌ها خبر ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر ضعف بدنی‌ام، به گونه‌ای شده‌ام که اگر او را بارها در آغوش بگیرم، هیچ احساس و درکی از آن نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: من برای او جانم را می‌دهم تا دلش را ببرد، اما هیچ‌کس در این موضوع چیزی نمی‌داند.

هوش مصنوعی: ای ماه زیبا! لبان تو مایه حیات عاشقانی است که قصه‌ای دارند که هیچ‌کس جز خودشان از آن باخبر نیست.

هوش مصنوعی: با هر کسی که به جوش و خروش بیفتی، تلاش کن تا به او نزدیک شوی، اما افسوس که آن معشوق زیبا ارزش و مقام تو را درک نمی‌کند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم چیزی را به تو بگویم، اما فقط به شرطی که گوش‌هایت متوجه نشوند.

هوش مصنوعی: چشم تو که به حال دل من توجهی ندارد، زیرا همه چیز را فقط در مستی و نشئگی می‌بیند و نمی‌داند.

هوش مصنوعی: ظلم و ستم خوبان ممکن است انسان را ناتوان کند، اما غم و اندوه ناشی از یاد تو می‌تواند از هر حد و مرزی فراتر رود.

هوش مصنوعی: دل خسته‌ام وقتی که یاد تو می‌افتد، جز صبر و انتظار راهی برای التیام نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: همه رفتارهای ناپسند و بدی که تو از آنها باخبری، مهم نیستند؛ زیرا زمان و دنیا از آن‌ها بی‌خبرند.