کمال‌الدین اسماعیلشمارهٔ ۷۷
باد صبا بین که چها می کند
کس نکند آنچه صبا می کند
مست بگلزار رود بامداد
عربده با شاخ و گیا میکند
طیرة طفلان چمن می دهد
بازیکی بس بنوا می کند
زلف ریاحین و گریبان شاخ
می کشد و باز رها می کند
می فکند در کله لاله خاک
پیرهن غنچه قبا می کنند
سیم همی ریزد و زر می کشد
باغ پر از برگ و نوا می کند
هیچ نمی دانم کین خاک پای
این همه بخشش ز کجا می کند
زانکه نقاب از رخ گل دور کرد
بلبلش از شاخ دعا می کند
سست شد از خنده گل خیره خند
بس که صبا شعبده ها می کند
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
باد صبا بین که چها می کند
کس نکند آنچه صبا می کند
هوش مصنوعی: ببینید که باد صبا چه کارها میکند، هیچ‌کس نمی‌تواند آن کارها را انجام دهد.
مست بگلزار رود بامداد
عربده با شاخ و گیا میکند
هوش مصنوعی: در صبح زود، فردی مست و شاداب به باغ و گلزار می‌رود و با گیاهان و درختان به شادی و شادی‌گری می‌پردازد.
طیرة طفلان چمن می دهد
بازیکی بس بنوا می کند
هوش مصنوعی: پرواز کودکان را در باغ می‌بینیم که دوباره سر و صدایی به پا می‌کنند.
زلف ریاحین و گریبان شاخ
می کشد و باز رها می کند
هوش مصنوعی: زلف‌های خوش بو مانند گل‌ها به آرامی در شاخ می‌پیچند و سپس دوباره آزاد می‌شوند.
می فکند در کله لاله خاک
پیرهن غنچه قبا می کنند
هوش مصنوعی: شراب بر سر لاله می‌ریزد، و غنچه لباس خود را برای تزیین آماده میکند.
سیم همی ریزد و زر می کشد
باغ پر از برگ و نوا می کند
هوش مصنوعی: سیم به آرامی می‌ریزد و طلا را جذب میکند، باغ سرشار از برگ و آواز می‌شود.
هیچ نمی دانم کین خاک پای
این همه بخشش ز کجا می کند
هوش مصنوعی: من هیچ نمی‌دانم که این خاکی که پای این همه نعمت و بخشش را می‌فشارد، از کجا آمده است.
زانکه نقاب از رخ گل دور کرد
بلبلش از شاخ دعا می کند
هوش مصنوعی: چون بلبل نقاب را از روی گل برداشت، به خاطر این زیبایی از درخت درخواست میکند.
سست شد از خنده گل خیره خند
بس که صبا شعبده ها می کند
هوش مصنوعی: گل به دلیل خنده و شوخی‌های باد، بی‌حال و ناتوان شده است.