کمال‌الدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۶۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اومید آدمی بوصالت نمی رسد</p></div>
<div class="m2"><p>اندیشۀ خرد بکمالت نمی رسد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>می گفت دل حدیث وصال تو ، عقل گفت:</p></div>
<div class="m2"><p>خاموش، این حدیث محالت نمی رسد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>خورشید آتشین که چنو نیست گرم رو</p></div>
<div class="m2"><p>در گرد بارگیر جمالت نمی رسد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گفتم: دلم ز خدمت وصلت بصد بلا</p></div>
<div class="m2"><p>الّا بدست بوس خیالت نمی رسد؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>لطف تو گفت: این چه حدیثست؟ هر سحر</p></div>
<div class="m2"><p>پیغام من ز باد شمالت نمی رسد؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>از چه سیه ترست چو روزم زمان زمان</p></div>
<div class="m2"><p>گر دود دل در آن خط و خالت نمی رسد؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>هر چ آن ز کاروان حوادث رسیدنیست</p></div>
<div class="m2"><p>دم دم همی رسند و وصالت نمی رسد</p></div></div>

شمارهٔ ۶۸

اومید آدمی بوصالت نمی رسد
اندیشۀ خرد بکمالت نمی رسد
می گفت دل حدیث وصال تو  عقل گفت
خاموش این حدیث محالت نمی رسد
خورشید آتشین که چنو نیست گرم رو
در گرد بارگیر جمالت نمی رسد
گفتم دلم ز خدمت وصلت بصد بلا
الا بدست بوس خیالت نمی رسد
لطف تو گفت این چه حدیثست هر سحر
پیغام من ز باد شمالت نمی رسد
از چه سیه ترست چو روزم زمان زمان
گر دود دل در آن خط و خالت نمی رسد
هر چ آن ز کاروان حوادث رسیدنیست
دم دم همی رسند و وصالت نمی رسد

شمارهٔ ۶۶

شمارهٔ ۶۷

اومید آدمی بوصالت نمی رسد

اندیشۀ خرد بکمالت نمی رسد

می گفت دل حدیث وصال تو ، عقل گفت:

خاموش، این حدیث محالت نمی رسد

خورشید آتشین که چنو نیست گرم رو

در گرد بارگیر جمالت نمی رسد

گفتم: دلم ز خدمت وصلت بصد بلا

الّا بدست بوس خیالت نمی رسد؟

لطف تو گفت: این چه حدیثست؟ هر سحر

پیغام من ز باد شمالت نمی رسد؟

از چه سیه ترست چو روزم زمان زمان

گر دود دل در آن خط و خالت نمی رسد؟

هر چ آن ز کاروان حوادث رسیدنیست

دم دم همی رسند و وصالت نمی رسد

شمارهٔ ۶۷

اطلاعات