هوش مصنوعی: گل زرشک به مانند پیراهنی است که بر تن تو زیباست و مزه‌ای از شیرینی و طراوت به زندگی‌ات می‌بخشد. همچنین، مانند پرده‌ای که زیبایی سمن را نمایان می‌کند، زیبایی تو را نیز به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی نیش زخم تو به من می‌افتد، تیغ محبتت به مانند زهر بر من تأثیر می‌گذارد و درد بسیار می‌آورد.

هوش مصنوعی: بخاطر آرزوی دو لب سرخ و زیبا، کسی که جانش را از دست داده، بر خود کفن را می‌درد.

هوش مصنوعی: وقتی که لب‌های شیرین تو می‌خندند، پرده از زیبایی‌های بهشت برداشته می‌شود.

هوش مصنوعی: هنگامی که تو به خاطر شرم و حیا خود به خودت می‌رسی، حتی صدف هم از زیبایی‌ات بی‌سروصدا آسیب می‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر نافی (مادری که نوزادش را شیر می‌دهد) بوی زلف تو را بشنود، دلش می‌سوزد و شکمش در ختن (محل زاده شدنش) درد می‌گیرد.

هوش مصنوعی: با زیبایی و جذابیت خود، مانند غنچه‌ای که به خاطر باد از لای دندان‌ها بیرون می‌آید، به دیگران نشان بده که چقدر قابلیت و زیبایی داری.

هوش مصنوعی: اگر لبخند تو بر کسی بیفتد، مانند این است که جامه‌ای بر هزاران نفر پاره شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که خود را به درگاه تو وابسته کرده و در خدمت توست، می‌تواند به من یا هر چیزی که من دارم، به عنوان چیز کم ارزشی نگاه کند.

هوش مصنوعی: عشقت مانند صبحی است که در دل‌ها می‌تابد و من هم همانند صبحی هستم که به خاطر تو دلم شکسته و پاره شده است.

هوش مصنوعی: من نگران پنهانی تو هستم، زیرا بسیاری از پوشش‌ها و رازها می‌تواند به دردی برای مردان و زنان تبدیل شود.