هوش مصنوعی: اگر تو را غمگین ببینم، هیچ چیزی نمی‌تواند تاثیر آن را از بین ببرد و هیچ دستگاهی نمی‌تواند آن را تحمل کند.

هوش مصنوعی: تو چهره‌ای بسیار زیبا و لطیف داری که حتی از فاصله دور هم با تمام جلوه‌ات نمی‌شود به راحتی نگاهی به تو انداخت.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که نمی‌تواند از زرق و برق و زیبایی دنیای برونی دور شود. او می‌گوید که شاید زیبایی‌هایی که در طبیعت وجود دارد، مانند برگ کاهی، بر او تأثیر نگذارد و نتواند او را مجذوب کند. به عبارتی دیگر، آثاری که او را تحت تأثیر قرار می‌دهند، ممکن است به سادگی و زلالی آن برگ‌ها نباشند.

هوش مصنوعی: دل من جای کوچکی دارد که نمی‌تواند فشار این سپاه بزرگ را تحمل کند.

هوش مصنوعی: من نگرانم که در مقابل درخواست کمک او، نتواند طاقت بیاورد و به ناچار فریاد بزند.

هوش مصنوعی: بگو که از ناله من نترس، زیرا آهی که از دل برمی‌آید، طاقت شنیدنش را ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی همچون زین بر اسب بگذارید، هیچ شاهی نمی‌تواند با او رقابت کند.

هوش مصنوعی: دل عاشق هرگز به کسی خرده نمی‌گیرد، همان‌طور که سر نرگس زیر کلاه نمی‌رود.

هوش مصنوعی: خطی را در کنار زلف سیاه و زیبای او جایز ندان، چرا که بیشتر از سیاهی آن، نمی‌تواند نور و روشنایی بیافریند.