کمال‌الدین اسماعیل » غزلیات » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای مرا کرده مشوّش زلفت</p></div>
<div class="m2"><p>وی ز گل ساخته مفرش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا که در خسته دل ما پیوست</p></div>
<div class="m2"><p>نیست خالی ز کشاکش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>شد ز بیماری چشمت آگاه</p></div>
<div class="m2"><p>هست از آن روی بر آتش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>روز خوش را دل من شب خوش کرد</p></div>
<div class="m2"><p>تا که او راست شب خوش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نور خورشید نهان شد چو فکند</p></div>
<div class="m2"><p>سایه یی بر رخ مه وش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>آن چه خطّست که گویی که بمشک</p></div>
<div class="m2"><p>سیم را کرد منقش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>گفتم ان زلف بگیرم یک شب</p></div>
<div class="m2"><p>گشت از اندیشه مشوّش زلفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn8"><div class="m1"><p>گرز حال دل من می پرسی</p></div>
<div class="m2"><p>آنک آنک سوی خودکشی زلفت</p></div></div>

شمارهٔ ۳۴

ای مرا کرده مشوش زلفت
وی ز گل ساخته مفرش زلفت
تا که در خسته دل ما پیوست
نیست خالی ز کشاکش زلفت
شد ز بیماری چشمت آگاه
هست از آن روی بر آتش زلفت
روز خوش را دل من شب خوش کرد
تا که او راست شب خوش زلفت
نور خورشید نهان شد چو فکند
سایه یی بر رخ مه وش زلفت
آن چه خطست که گویی که بمشک
سیم را کرد منقش زلفت
گفتم ان زلف بگیرم یک شب
گشت از اندیشه مشوش زلفت
گرز حال دل من می پرسی
آنک آنک سوی خودکشی زلفت

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

وی ز گل ساخته مفرش زلفت

تا که در خسته دل ما پیوست

هست از آن روی بر آتش زلفت

روز خوش را دل من شب خوش کرد

تا که او راست شب خوش زلفت

نور خورشید نهان شد چو فکند

سایه یی بر رخ مه وش زلفت

آن چه خطّست که گویی که بمشک

گفتم ان زلف بگیرم یک شب

گشت از اندیشه مشوّش زلفت

آنک آنک سوی خودکشی زلفت

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

حاشیه ها