هوش مصنوعی: عاشق دل‌باخته‌ام از صبح زود رفت و حالا ما را در حالی از غم و شادی رها کرد.

هوش مصنوعی: تمام قول و قرارهایی که شب گذشته با قلمش بسته بود، اکنون همه بی‌اثر و فراموش شده‌اند.

هوش مصنوعی: گفت که من در این جمع مهمان تو هستم، اما این داستان خودش از نهاد و اصل خود دور شده است.

هوش مصنوعی: بازگشت او به حالت قبلی ممکن نیست، مانند تیر که با کشیده شدن از کمان رها می‌شود و دیگر به عقب بازنمی‌گردد.

هوش مصنوعی: مانند خاکستر، بر اثر جدایی در آتش نشسته‌ام و همچون باد، ویران و بی‌هدف پراکنده شده‌ام.

هوش مصنوعی: روز من به شب تبدیل شد و این امر عجیب نیست؛ چون خورشید من از صبح زود غروب کرد.

هوش مصنوعی: صبر بیچاره، وقتی دید آتش در دلش افتاده، ناامیدانه رفت.

هوش مصنوعی: جانم خواست که همواره در کنار او باشد، اما نتوانست ایستادگی کند و او رفت.

هوش مصنوعی: چرا از بی‌عدالتی و نیرنگ چشم‌های او شکایت کنم؟ زیرا در این دنیا دیگر نشانی از انصاف و عدالت باقی نمانده است.