هوش مصنوعی: من از اینکه وجود دارم ناراحت نیستم، پس چه نگران آن باشم که اگر وجود آشفته من از بین می‌رفت؟

هوش مصنوعی: تمام مشکلات و دردهایی که در زندگی تجربه می‌کنیم، ناشی از وجود خودمان است. اگر وجود نداشتیم، این عذاب‌ها و دردها نیز کمتر می‌شد.

هوش مصنوعی: در حالتی که وجودم نیست، نه ترس از مرگ دارم، نه برای عمر گذشته‌ام حسرت می‌زنم و نه آرزویی دارم که ای کاش بیشتر از این عمر می‌کردم.

هوش مصنوعی: نه از آتش جهنم بترس و نه از ترس قیامت، چون اگر دو غم بزرگ همین باشند، خود بدی‌ها در همین دو خلاصه می‌شود.

هوش مصنوعی: نه به خاطر خالی بودن دست، دل کسی را رنجاندی و نه به خاطر قوی بودن دست، بر کسی ظلم کردی.

هوش مصنوعی: اگر وجود را انتخاب کنند، در حالی که خود وجود آفتی است، پس این مشکل به وجود آمده از شکم است.

هوش مصنوعی: اگر می را نداشتم و در جستجوی عدم بودم، زندگی‌ام پر از ناراحتی و درد نمی‌بود و این احساسات نمی‌توانستند من را آزار دهند.

هوش مصنوعی: اگر وجودی در امنیت و راحتی به سر می‌بردی، من نیز از نعمت‌های آن وجود بهره‌مند می‌شدم.

هوش مصنوعی: اگر وجودی نداشت که در حالت ترس و نگرانی باشد، خود آن وجود می‌توانست نهایت بخشش و مهربانی باشد.