هوش مصنوعی: ای زیبایی که با ناز و غمزۀ خود دل‌ها را می‌خوری، همچون لعل و سنگ‌های قیمتی که شکر را پاره پاره می‌کند.

هوش مصنوعی: انتظاری که از تو دارم بدون نتیجه است و در عین حال نگاه ناتوان تو، بر دل من ظلم می‌کند.

هوش مصنوعی: عاشقان بیچاره به خاطر ناامیدی بسیار از راه تو بازگشته‌اند.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را مانند گل و لاله و خورشید بر زمین می‌گذارند.

هوش مصنوعی: اجازه نده که موهای پیچیده و زیبا باعث ایجاد مشکل و ناراحتی همیشگی شوند.

هوش مصنوعی: هر بار که من از وصل و رسیدن به تو صحبت می‌کنم، غم و اندوه دوری‌ات دوباره در جانم می‌نشیند.

هوش مصنوعی: عشق تو در دل ما جا گرفته و باعث شده احساس غم کنیم و صبرمان را از دست بدهیم.