هوش مصنوعی: به من نگاهی بیفکن که به خاطر عشق و حسرت تو به شدت دیوانه و مجنون شده‌ام و از غم و اندوه تو داستانی ساخته‌ام.

هوش مصنوعی: چهره‌ی درخشان تو باعث شده است که من در دل سوخته‌ام، مانند پروانه‌ای که به سمت شمع جذب می‌شود و به او توجهی ندارم.

هوش مصنوعی: غم آشنایی تو باعث شد که از تمام شادی‌ها دور شوم و بیگانه گردم.

هوش مصنوعی: دل شکسته من در دستان توست و نمی‌دانم چطور اینقدر قوی شدم که این احساسات را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: من هرگز دام زلف تو را بر سر راهم ندیدم، اما ناگهان شیفتهٔ زیبایی‌ات شدم.

هوش مصنوعی: آرزوی چشیدن طعم شراب را دارم و به سمت میخانه می‌روم.

هوش مصنوعی: وقتی که دل به زلف تو بند شد، مانند مجنون شدم، اما این دیوانگی از نادانی نیست.