هوش مصنوعی: ای تو که به زیبایی‌ات آتش دل مرا خاموش می‌کنی، برایم این کار را نکن و نگذار آتش درونم شعله‌ور بماند.

هوش مصنوعی: زیبایی خط تو مانند زرشکی است که به جگر مشک خالص گرم می‌شود و در آتش می‌درخشد.

هوش مصنوعی: جز از نشان و زیبایی تو، هرگز چیزی را که در گدازش آتش به وجود می‌آید ندیدم.

هوش مصنوعی: چرا به چهره‌ات با دقت نگاه کنم؟ دل که در این وضعیت درست عمل نمی‌کند و به آتش می‌افتد.

هوش مصنوعی: محبت و محبت تو بر خشم و غضب تو غلبه دارد، مانند این که آب بر آتش پیروز می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف‌های تو مانند من است که بر روی آتش، جایی برای خواب درست کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اما من بی‌وقفه به یاد تو هستم، و او در دل خود آتش اضطراب را برافروخته است.

هوش مصنوعی: چون بر بیگناهان خون ریخته می‌شود، عذابی که بر آتش تحمیل می‌شود، به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به او گفتم: چرا چشمان تو باعث شد دل من که پر از ناراحتی است، مانند آتش بسوزد؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در میان بیماران، داشتن کباب بر روی آتش یک عادت و رسم شناخته شده است.