کمال‌الدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۹۱ - فی الّذم

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دی مرا گفت دوستی که مرا</p></div>
<div class="m2"><p>با فلان خواجه از پی دو سه کار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سخنی چند هست وز پی آن</p></div>
<div class="m2"><p>خلوتی می ببایدم ناچار</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>خلوتی آن چنان که اندر وی</p></div>
<div class="m2"><p>هیچ مخلوق را نباشد بار</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گفتم این فرصت ار توانی یافت</p></div>
<div class="m2"><p>وقت نان خوردنش نگه می دار</p></div></div>

دیوان خلاق المعانی ابوالفضل کمال الدین اسمعیل اصفهانی (با مقدمه و حواشی و تعلیقات و فهرستها بانضمام رسالة القوس) به کوشش حسین بحرالعلومی - ابوالفضل کمال الدین اسمعیل اصفهانی - تصویر ۱۱۸۵

شمارهٔ ۹۲ - فی الامیر الاسفهسلّار مؤیّدالدّین اتابک یزد

دی مرا گفت دوستی که مرا
با فلان خواجه از پی دو سه کار
سخنی چند هست وز پی آن
خلوتی می ببایدم ناچار
خلوتی آن چنان که اندر وی
هیچ مخلوق را نباشد بار
گفتم این فرصت ار توانی یافت
وقت نان خوردنش نگه می دار

شمارهٔ ۹۰ - و له ایضا فی مذمة الشعراء

شمارهٔ ۹۱ - فی الّذم

دی مرا گفت دوستی که مرا

با فلان خواجه از پی دو سه کار

خلوتی آن چنان که اندر وی

گفتم این فرصت ار توانی یافت

وقت نان خوردنش نگه می دار

شمارهٔ ۹۱ - فی الّذم

اطلاعات