هوش مصنوعی: سروری که در باغ فضیلت و دانش قرار دارد، از چشمه‌ی مهربانی تو سیراب و برخوردار می‌شود.

هوش مصنوعی: در این دنیا، امید مردم به تو به اندازه‌ای ارزشمند و تولیدکننده است که مانند یک قلم با جواهرات ناب حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: از شرم و ننگ روز حسادت، شب تاریک و سیاهی به وجود می‌آید، مانند موی شب‌تابان که در حال رقص و زیبایی است.

هوش مصنوعی: از ترس کشته شدن، دشمن به سرعت به سمت نیستی می‌گریزد، همان‌طور که جیوه به راحتی و تند می‌لغزد.

هوش مصنوعی: شخصی که همیشه می‌خواهد بیشتر و بیشتر داشته باشد و هیچ‌گاه از نعمت‌های تو سیر نمی‌شود، با همه امکانات و وسایلش به سوی خواسته‌هایش می‌رود.

هوش مصنوعی: در این بیت، بیان شده که مانند نسیمی که به آرامی عبور می‌کند، عقل و دانایی به سادگی از کنار ما می‌گذرد. همچنین، نشان می‌دهد که در زندگی، دستاوردها و تجربه‌ها، مثل خواب که زودگذر است، به سرعت از دست می‌روند و اثرشان کمرنگ می‌شود.

هوش مصنوعی: کلمات زیبا و دلنشین تو حتی وقتی که به شکل حروف نوشته می‌شوند، مانند جواهر درخشان جلوه‌گر می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر که نسبت به تو دوگانه‌رو باشد و دلش را از تو دور کند، مانند میوه‌ای که در خون خود غرق شده، به تباهی می‌رود.

هوش مصنوعی: عنوان‌هایی مانند ارباب، سرور، و پیشوای تو مختص به خودت است و نه به افراد بیگانه.

هوش مصنوعی: اما بزرگی و عظمت اسلام از هر چیز دیگر خوشایندتر است، به ویژه زمانی که صحبت از نام‌ها و لقب‌ها پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: برای ستایش تو اصول نیاز است که در این راستا، فراوانی و گستردگی در بیان احساسات وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر پیشوای خدمت به وظایفش به خوبی عمل نکند یا گاهی به راه‌های اشتباه برود، توقع نباید داشت که دیگران از او بی‌نقص باشند.

هوش مصنوعی: هر شب، به خاطر دعای تو، مانند شمعی که می‌سوزد، به سوی محراب می‌روم.

هوش مصنوعی: سرما به قدری شدید است که حتی خورشید از پشت ابر می‌لرزد، اگرچه سنجاب به راحتی در کنار آن حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: هر قطره‌ای که از دهانۀ میزاب می‌چکد، مانند اشک شمعی است که در حال ذوب شدن و افسوس خوردن است.

هوش مصنوعی: به دلیل قوی بودن سطح یخ بر روی آب، فاسق (آدم گناهکار) هم مانند زاهدان (پرهیزکاران) از روی آب عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر پایم را بر زمین بگذارم، پایم تا نزدیکی جوی آب حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: باران به قدری شدید است که گویی هر قطره‌اش مثل این است که هزار تیر به زمین پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: این عذرها به خوبی قابل فهم است و گاهی با کمی سخت‌گیری و درگیری‌های جزئی از طرف دوستان ارائه می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچقدر که شیرینی و خوبی شما زیاد است، شکایتی که من از نواب دارم به مراتب بیشتر از آن است.

هوش مصنوعی: هدف دیگران از تو تنها بهره‌برداری است، پس چرا؟ خدمت‌گزار همیشه به‌دنبال چیزهای نایاب می‌گردد.

هوش مصنوعی: هر لحظه وعده‌ای که در پیش رو دارم، دلم به شدت می‌تپد و به مکان دیگری می‌رود.

هوش مصنوعی: من در حال انتظار برای اوج گرفتن هستم و دلم همچون سطرلاب به آرامی در آسمان می‌چرخد.

هوش مصنوعی: می‌گویم این موضوع را و در خودم غرق می‌شوم به خاطر این‌که چه قدر در این زمینه زیاده‌روی می‌شود.

هوش مصنوعی: امید دارم که مرا ببخشند، هرچند که به ظاهر کلامم بر اساس آداب و رسوم نیست.