هوش مصنوعی: در روز عید، زمانی برای نوشیدن شراب و خوش‌گذشتن است. پس چرا در این لحظه به کار فکر می‌کنی؟ از این فرصت استفاده کن و لذت ببر.

هوش مصنوعی: سر و صدای دهل به شدت به ذهنم ضربه زده، و تنها چیزی که می‌تواند آرامش‌ام را بازگرداند، ناله‌های چنگ و رباب است.

هوش مصنوعی: برای مدتی است که مانند یک غنچه، از نوشیدنی و غذاهای لذیذ دوری کرده‌ام و سکوت اختیار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی است که باید مانند نرگس، از خواب و مستی خود بیدار نشویم و سر نزنیم.

هوش مصنوعی: دوباره به کارهایی دست بزنیم که شاید برای ما مفید نباشد، چون پاداش‌ها و ثواب‌هایی که برای ما در نظر گرفته شده، به راحتی به ما نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: ایام خوشی که دوران زندگی، دل مرا به رنج نمی انداخت، به پایان رسیده است.

هوش مصنوعی: اگر حالا با دل من خوش باشد، به او یک جام می‌دهم و دوباره جواب دادن را آغاز می‌کنم.

هوش مصنوعی: از این به بعد، دست من در دست ساغر است و از این پس، لذت من باده خالص خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر جا که بوی نوشیدنی خوشی به مشامم برسد، به مانند حبابی روی آن جا می‌ایستم و لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: امشب تمام وسایل دنیا به شکلی کامل و بی‌نقص تغییر کرده‌اند و از هر جهتی به هم مرتبط شده‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که دیروز از آب مستتر می‌نوشید، امروز به‌طور آشکار شراب می‌نوشد.

هوش مصنوعی: کسی که دیروز در مسجد مشغول عبادت و زهد بود، اکنون در میخانه و محفل گناه افتاده است.

هوش مصنوعی: امروز، مظهر زیبایی و روشنی مانند پیاله‌ای از شیشه است که در شب گذشته، چراغی در گنبد خانه درخشید.

هوش مصنوعی: امروز جو بزم پارسایی و شادمانی وجود ندارد، بلکه فضایی سرد و بی‌روح حاکم است، و کسی که دیروز رهبر و پیشوای همراهان بود، امروز در این وضع کم‌رنگ و محو شده است.

هوش مصنوعی: به ای ساقی، بشتاب و قدح را پر کن! زمان شادی است، آن را غنیمت بشمار.

هوش مصنوعی: آن شادی و شوقی که از گل سرخ ناشی می‌شود، مانند نوری است که از تیرک های نورانی در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: برخیز و در میدان آرش حرکت کن تا مشخص شود که چنین کاری درست است.

هوش مصنوعی: پرده را از روی دختر گل بردارید، چون این پوشش و حجاب به او نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در روزه‌ای که از تو منع شده‌ام، دوباره خواهان تو شدم، حالا بی‌درنگ بشتاب و دوباره به من برگرد.

هوش مصنوعی: در آنجا یک جام می خوش رنگ و با طعم گل و عطر گلاب وجود دارد.

هوش مصنوعی: خاکی که در چشم غم می‌افتد، مانند بادی است که از آتشی ساخته شده است که خود را با آب پنهان کرده.

هوش مصنوعی: عقل با وجود تمام کمبودهایش، لذت را به تلخی و سختی تبدیل می‌کند و از این آتش، آب می‌سازد.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌ای همچون زر سرخ است که غم دل را مثل جیوه فراری می‌دهد.

هوش مصنوعی: با دستانی که به هم قفل شده، بر سر او کوبید، مثل مرجان درخشانی که از لعل مذاب ساخته شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و درخشش چیزی اشاره شده است که به مانند آفتاب درخشانی از میان مهتاب نمایان شده است. این تصویرسازی نشانگر نور و زیبایی است که از ظرفی، به طور خاص، ساطع می‌شود. به عبارتی، این تصویر زیباست که جذابیت و روشنی را در مقایسه با یک منبع دیگر (مهتاب) نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: شادی‌آور و نرم و روشن همانند چهرهٔ صاحب بخت و اقبال.

هوش مصنوعی: اگر انسان عادل و دانا سخن بگوید، هر کلام او مانند آب زلال و خوشبو از درّ (جوهر با ارزش) است.

هوش مصنوعی: کسی که حتی در خواب هم مانند او ثروت و نعمت را ندیده است.

هوش مصنوعی: در نزد اوج مقام و شرافت او، دنیا به حالت افسردگی و ناآرامی است، و برکات و لطف او مانند آب نیل است که تنها در خیال وجود دارد.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر قدرت و بزرگی‌اش هیچ کس جرات نمی‌کند با او مخالفت کند، توانایی ایجاد تغییرات عمیق و مثبت در امور را دارد.

هوش مصنوعی: بستگان و دوستان، عواملی چون توصیف تو را به زبان می‌آورند و یادآوری خدماتت به گردن من افتاده است.

هوش مصنوعی: خوی خویشتن‌داری تو در وجود حریف و سرعت اراده‌ات در دوران جوانی تو را توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: چشمه‌ای از آب کرم را امیدوارانه دیده و از چاه مدادت تو حیات و شادابی می‌جست.

هوش مصنوعی: اگر کسی که به او تعلق داری زنده شود، او نیز در درگاه تو حاضر خواهد بود و یکی از نزدیکان تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: زیر دست تو، مخلوقات به نرمی و لطافت مانند کرم هستند و جاه و مقام تو، چنان است که آسمان به خاطر تو ساجد و خاضع می‌شود مانند رکابی که پای را بر آن می‌گذارند.

هوش مصنوعی: پرتو رای و نظر تو چنان تاثیر گذاشته که از دور، مهر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به مانند اصطرلاب، در اندازه‌گیری و شناختِ چیزها کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: خودت را بلند همت و با اراده بدان، زیرا عظمت و تلاش‌های تو به اندازه‌ای است که آسمان و جهان هم نمی‌توانند آن را پایان بپذیرند.

هوش مصنوعی: اگر تیر چرخ وجود نداشت، به خاطر مدح و ستایش تو، چرخ خود را رها می‌کرد و پرتاب می‌شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات از حسادت بی‌دلیل سرخ شده است، چونکه بر رویت رنگی به مانند خون دل نشسته است.

هوش مصنوعی: اگر آن روز زحل به تو روی خوش نشان دهد، پس به هنگام برخورد با کسی از خانواده‌ات، به او احترام بگذار و با محبت سخن بگوی.

هوش مصنوعی: هر کسی که زبانش برای تو باز شود و با تو سخن بگوید، به اندازه‌ی میوه‌ی عناب از شادابی و زیبایی چهره برخوردار خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر جا که طلا یا پولی به کسی داده شود، زمان و فرصت برای آن فرد در حسابش به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که در زمان بخشندگی‌ات، ابرها را به انگشت اشاره‌ات فرا می‌خوانی.

هوش مصنوعی: احترام و شخصیت تو نیازی به القاب و عناوین ندارد و به خودی خود ارزشمند است.

هوش مصنوعی: افتخار دین ابن نظام الدین بیشتر از این نیاز به توضیح و تفصیل ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که وقتی شما در کنار کسی هستید و او دستش را به سمتی دراز می‌کند، در حقیقت آن شخص به قدری قدرت و جرات دارد که حتی دریا هم از او نمی‌ترسد. این به معنی این است که حضور و توانایی‌های شما باعث افزایش اعتماد و شجاعت در دیگران می‌شود.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، خاک از او جدا می‌شود و سپس دیگر آبی از او به آب نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که ستایش تو به شکل دریا بیفتد، کشتی گم می‌شود و در عمق غرق می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چقدر هم که بخواهند در وصف تو کتاب بنویسند و تو را وصف کنند، هنوز هم جایگاه تو فراتر از آن است که بتوان به درستی تو را توصیف کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که وسایل و امکانات زندگی در دنیا فراهم شده است، تو نیز با همین امکانات در دنیا زندگی کن و فراهم آوردن آن‌ها را به کار ببند.

هوش مصنوعی: خیمه‌ و کاخی که نماد موفقیت و خوشبختی توست، محکم با میخ‌هایی به ابدیت و ثبات گره خورده است.

هوش مصنوعی: فکر و تدبیر تو همیشه در حال صیانت و حمایت است، در حالی که دشمن تو در تمام شرایط دچار سختی و مصیبت است.

هوش مصنوعی: عید خوشی را گرامی بدار و در زندگی آنچه را که آرزو داری، به دست بیاور.

هوش مصنوعی: لبت مانند لب جامی از نوشیدنی خوش‌رنگ است و دستانت دور کمر زلفی با زیبایی می‌چرخد.