هوش مصنوعی: ای کسی که با فکر و اندیشه‌ات گنجینه‌های وجود را پر می‌کنی، همچنان که زبانم در وصف تو به نوا درمی‌آید.

هوش مصنوعی: قدرت و عظمت تو به حدی است که آسمان‌ها را به زانو در می‌آورد و زیبایی تو به اندازه‌ای است که جانوران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: آتش ناشی از محبت و مهربانی تو ممکن است که مانند دودی، آرزوی تند و شدید طبعی را از سر بیرون کند.

هوش مصنوعی: نقش تو مانند سحری است که بر تاریکی‌ها چیره می‌شود و اراده‌ات مانند نیرویی است که می‌تواند باد را در دستانش بگیرد.

هوش مصنوعی: کلمات تو جان شنوندگان را جان تازه‌ای می‌بخشد و سخنان تو راه رسیدن به خوبان را آسان می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر خورشید در اثر کسوف تیره و تار شود، این مسئله به خاطر سایه و عظمت تو نیست.

هوش مصنوعی: کمتر کسی را می‌توان یافت که از نور خورشید و سختی‌های زندگی به خوبی تربیت شود و خود را آماده مواجهه با چالش‌ها کند.

هوش مصنوعی: فلک به خاطر عشق تو هر شب شعری از تو می‌سراید و تا روز می‌تابد که معانی عمیقی را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: عقل و اندیشه می‌داند که هدف نهایی او رسیدن به درگاه توست، و زمانی که تفکر من به سمت عالم بالا و معنوی می‌رود، به یاد تو می‌افتد.

هوش مصنوعی: بوی خوش دوستت به قدری قوی است که انتظار دیدار او به دلخوری و حسرت می‌انجامد.

هوش مصنوعی: در جایی که قلم تو به کار افتاد، صحبت و گفت‌وگو مانند پسته‌ای بی‌مغز است که فقط از شیرینی و لطافت خود سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: وقتی یاد تو به زبانم می‌آید، مانند شکوفه‌ای از دهنم می‌ریزد و زیبا و دلنشین بر سرم می‌نشیند.

هوش مصنوعی: نظر تو مانند آفتاب است که هر روز از سمت مشرق برمی‌خیزد و به سرزمین‌ها نور می‌تاباند.

هوش مصنوعی: به زودی زمان زیادی نمانده که در سایه عدالت تو، بزغاله‌ها از شیر مادر خود بنوشند.

هوش مصنوعی: به خاطر وعده‌ات، از کارهای خودش دچار آشفتگی و بی‌حوصلگی شده و حالا تصمیم گرفته است که به کار دیگری مشغول شود.

هوش مصنوعی: ای صدرا! من از جانب تو تقاص و بازخواست دارم، هرچند که بازخواست فرد دیگری از من اعتبار داشته باشد.

هوش مصنوعی: می‌دانم که تو به خاطر خوبی‌هایی که از خود نشان داده‌ای، از حال و احوال ما خجالت‌زده هستی اگر از آنچه بر ما رفته باخبر شوی.

هوش مصنوعی: روزی محبت تو مرا پیش نمی‌برد، با اینکه او هر کس را که در خطر نیست، نوازش می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر من بر دل تو عبور کنم، بسیار دور از انتظار نیست که خار و خاشاک نیز بر دل دریا بگذرد.

هوش مصنوعی: من یک گوهر باارزش هستم، حتی اگر تو مرا بی‌اهمیت بشماری. در جایی که محبت و لطفت هست، آیا سنگ می‌تواند ارزش یک گوهر را کاهش دهد؟

هوش مصنوعی: مثل تو هیچ‌کس در این شهر دارای مقام و قدرت نیست، اما کسی که مانند تو در این مقام است، به کارهای کوچکی مثل تأمین علف برای خر نیاز دارد.

هوش مصنوعی: این متن به این معناست که هزاران نفر در زیر سایه تو پناه گرفته‌اند و شاید با گذشت زمان، این شرایط به من کمک کند تا بهبود یابم یا قوی‌تر شوم.

هوش مصنوعی: روزگار به من اجازه می‌دهد که به نیازهایم رسیدگی کنم، در حالی که نام و شخصیت و عدالت تو در این مسیر مورد توجه قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به خاطر شیوه زندگی‌ام، واقعاً هیچ‌کس مانند من زنده نمی‌ماند و اگر کسی هم بخواهد به جان تو همچون من رفتار کند، امکانش نیست.

هوش مصنوعی: اگر بگویم که سخن من به پایان رسید، این ادعا را دیوار و در تأیید می‌کنند.

هوش مصنوعی: جهان اکنون در حال ویرانی است و به نظر نمی‌رسد که کسی به فکر ساختن و ترویج علم و هنر باشد.

هوش مصنوعی: نگرانی درباره طبیعت و شعر بی‌فایده است، چرا که آسمان هر روز دنیایی را دگرگون می‌کند.

هوش مصنوعی: چرخ زندگی با بی‌حوصلگی رفتار بدی از خود نشان داد، و اگر به او بگویم که کار خوبی نکرده، بیشتر به بدی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای خورشید، تو خود باعث نیکیٔ سرزمین من شو و مانند سنگی باش که حتی در دل آن هم نور خورشید تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر کسب مقام و شرف به سراغ تو آمده‌ام، اما چه کسی می‌تواند از این شرف و مقام خود فاصله بگیرد؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر باد بر روی سنگی سرکه‌ای را بیندازد، آن سرکه مانند کفۀ ترازو برای تو خدمت بزرگی خواهد کرد. به نوعی، این بیان به اهمیت و ارزش چیزهای کوچک اشاره دارد و می‌گوید حتی در شرایط نامناسب ممکن است چیزی سودمند و باارزش پیدا شود.

هوش مصنوعی: این است و بس که انتظار دارم، ای دعوت‌کننده، که لطف تو در حال او به چشم رحمت و توجه نگریسته شود.

هوش مصنوعی: اگر در زیر سایه عدل تو، دستگاه انصاف برپا شود، مظلومیت دو یا سه ستمگر برطرف خواهد شد.

هوش مصنوعی: از ترس کمتوجه شدن زمانه و بی‌توجهی به خود، تا چه زمانی باید تسلیم جهل و بی‌خردی دیگران بود؟

هوش مصنوعی: به من راهی بده تا از ستم و ظلم رهایی یابم، زیرا همانگونه که کشاورز زمین را شخم می‌زند تا محصولی به دست آورد، باید با این ستم مقابله کرد و آن را از بین برد.

هوش مصنوعی: صدرا نیز از باقی‌مانده‌ی خوش‌شانسی خود بهره‌مند شده و به او قدرتی داده شده تا شر را دور کند.

هوش مصنوعی: از دلایل شکرگزاری آن است که وجود کسی مانند من، سپاس تو را به گونه‌ای جلوه‌گر می‌کند که همچون خورشید و ماه، زیبایی در چهره‌ات نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: ذکر و دعای نیک نزدیک‌تر به مردم است از اینکه فرمان و حکومتی بر آنها تحمیل شود.

هوش مصنوعی: عید تو مبارک باشد و این آخرین حرف من است. باقی دعای من این است که هر صبح به عادتی که داری دعا کنی.