هوش مصنوعی: خبر خوشی به من رسید که ناگهان هزاران دل غمگین به شادی و سرور درآمدند.

هوش مصنوعی: می‌توانی تصور کنی که نسیم صبحگاهی، خبر وصال محبوب را برای دل‌های خسته و غمگین از باغی پر از گل آورده است.

هوش مصنوعی: آفتاب علم و دستور دین، با خوشبینی و خوش شانسی، ناگهان در اوج مقام و جایگاه بلند سعادت ظهور کرد.

هوش مصنوعی: پروردگار بزرگوار و فرزانه، که در پیروزی و پیروزی‌هایش دست نوازشگرش بر سر ماست، به ما عزت و کامیابی عطا کرده است.

هوش مصنوعی: از اسرار پنهان تقدیر با آسمان رمزی به میان آمد و زبان فصیح او از آن رمز روشنایی بخشید.

هوش مصنوعی: به خاطر تابش بی‌پایان آفتاب آسمان، دیوارها از شدت خستگی و ناتوانی چاره‌ای جز زانو زدن ندارند، زیرا که نشانه‌ای از آن با رمز و راز به ما رسیده است.

هوش مصنوعی: به خاطر اعتماد به آن قلم زیبا و مقدس اوست که روزی و روزی‌خوردن انسان‌ها به دست او تضمین شده است.

هوش مصنوعی: دشمن سرانجام به زانو درمی‌آید، همچنین مانند فنجان یا جامی که به خاطر سنگینی‌اش برمی‌افتد.

هوش مصنوعی: با دست بخشش و سخاوت او، چه سنگی می‌تواند بیفزاید، در حالی که زیر ضربه‌های generosity او، هزاران گوهر و گنجینه وجود دارد.

هوش مصنوعی: خصم بر ضد او سر برداشت و در این معامله سر خود را گذاشت. ببین که این کار به ضرر او تمام شد؟

هوش مصنوعی: کسی که برخلاف خواسته یا نظر دیگران عمل کند، در واقع در موقعیتی دشوار و خطرناک قرار دارد و ممکن است به آسیب و خطر دچار شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که زبان و دل مانند بوف عاشق داشته باشد، مانند پسته‌ای شاد و خندان است که از روزگار خوش بهره‌مند شده است.

هوش مصنوعی: دست به دندان بردن از حسادت به جایگاه اوست. آسمان از روی زیبایی و شکوه خود، از ستاره‌ی ثریا یاد می‌کند و از آنجا نشانی از زیبایی نمودار می‌شود.

هوش مصنوعی: شب تاریکی و گمراهی، نشانه‌ای را نمایان ساخت که در روزهای آینده، دو یا سه خورشید از دین و حقیقت پدیدار خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی از زیبایی او محروم بماند، این ناراحتی معقولی است، چرا که او از لطافتی برخوردار است که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر جایی که او قرار دارد قابل شناسایی نباشد، درست است که بجای او از عظمت و مقام او در اوج بی‌مکانی صحبت کنیم.

هوش مصنوعی: مانند پرنده افسانه‌ای عنقا، مدتی در پنهانی به سر برد و در نهایت به مانند پرنده‌ای بزرگ و باشکوه به این سرزمین خوشبختی و آرامش بازگشت.

هوش مصنوعی: زمانی که چهره‌ی دنیا به سوی این مقام عالی متمایل شد، همه چیز به سمت آن راهنما و قبله‌ی عالم سامان یافت.

هوش مصنوعی: وقتی که اهل بیت پیامبری به یکدیگر تکیه و اتحاد کردند، مانند باری که از امواج خطرات بر سر لبه‌ی دریا بیرون می‌آید، آنان نیز از چالش‌ها و مشکلات به سلامت گذر کردند.

هوش مصنوعی: وقتی شخصی از خانواده‌ای متعلق به شریعت تصمیم به ترک آن‌خانه گرفت، به خانواده‌ای که به مقام سلطنت و قدرت مربوط می‌شد ملحق شد.

هوش مصنوعی: پناه دین، بزرگترین شخصیت در میان سادات، مرتضی کبیر است که در دنیای جوانمردی، مقام ویژه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: در آسمان مقام و فضیلت، جوانی بی‌همتا چون یحیی وجود دارد که حکمت و درایت او را می‌توان تفسیر کرد و بر آن تبریک گفت.

هوش مصنوعی: نور و روشنایی او چنان درخشان است که ستاره‌ها را به چشم‌پوشی وادار کرده است. حریم و بارگاه او، مکانی امن و مقدس مانند کعبه شده است.

هوش مصنوعی: خصیصه‌های نیکو و شایسته‌ای که از اجداد او به جا مانده، با رفتار و سرشت پاکش به وضوح آشکار است.

هوش مصنوعی: اگر هندوی صاحب قدرت و صاحب نفوذ نبود، چگونه می‌توانست حکمش بر گردن‌ها اجرا شود و تاثیر بگذارد؟

هوش مصنوعی: چه عطای شگفت‌انگیزی که بازوها و دستان تو، به عنوان منبعی پر برکت، جهان را زنده و جان‌ها را به خود جذب کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به خاطر فرمان قاطع و محکم تو، شمشیر ضربه‌ای به سوی دشمن پیشی گرفت و از هنر و نیرنگ تو، بسیاری از زخم‌ها و اهانت‌ها به سر نیزه‌ها باقی ماند. بدین ترتیب، قدرت و تأثیر تو در میدان مبارزه و در هنر جنگوری به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در حضور دشمن، تیغه‌ی شمشیر تو به وضوح نمایان است، زیرا در انتقال پیام تو، همه زبان‌ها به کار گرفته شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی چهره دشمن را دید، دیگر نتوانست با تو ملاقات کند و تیغ تو همچون آبی بر دهانش جاری شد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که فردی مهم و با ارزش به مدت طولانی از آسیب‌ها و سختی‌های دشمنان دور بوده و از سرنوشت خود محافظت کرده است. تمام این مدت، او توانسته است که از وجود خود به خوبی مراقبت کند و قدرت و موقعیت خود را حفظ نماید.

هوش مصنوعی: جز رشته کنترل که در دستان توست، باقی مواردی که به ذهنت می‌آید را حتماً بدهی.

هوش مصنوعی: تیغ تو از شدت محبت و مهربانی‌ات بر جان دشمنان می‌لرزد و آن‌ها را می‌ترساند.

هوش مصنوعی: هرگاه پزشک به بالین تو بیاید، باید بداند که حسودان از مقام و جایگاه تو ناامید و ناتوان هستند.

هوش مصنوعی: تیغ تو مانند آب حیات است که خضر، نوشیدنش باعث بقا و پیروزی و خوشبختی جاودان می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، آسمان از خاک در تو چیزی به قیمت جان مرا خرید، در حالی که این برای تو بدون هزینه و رایگان بود.

هوش مصنوعی: زبان مانند تیغی که از جواهر ساخته شده است، ممکن است به راحتی به کلمات آسیب‌زا تبدیل شود. پس بهتر است از آن دست که می‌تواند آسیب برساند، دوری کنیم.

هوش مصنوعی: از زمانی که حسود به تو بدخواهی می‌کند، او به‌قدری خمیده و ضعیف شده که نتواند بر تو تأثیر بگذارد و در واقع، هرگز به مانند تیر کمان به تو آسیب نخواهد زد.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که نعل اسب تو شبیه به هلال است و این نماد نشان‌دهنده‌ی سرعتی است که با آن به جلو می‌روی؛ به طوری که این سرعت از سایر ستاره‌ها هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: هر کس که نام تو را در دل دارد، مانند نگینی در بالای حلقۀ آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: در ستایش تو، سخنان من به کجا می‌تواند برسد؟ چون نمی‌دانم چه بگویم، قدرت تو فراتر از آن است.

هوش مصنوعی: به طور قطع می‌توان گفت که در این جهان، مهمان رویی مانند تو، در مقامی چون صدر و سرآمد، به مهمانی آمده است.

هوش مصنوعی: کسی که اراده‌ی قوی و بلندی دارد، مانند درختی است که حتی با وجود بزرگی آسمان، به زمین خود استوار است.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار! نباید ناراحت و دلشکسته باشید از بدبختی‌هایی که بر این کشور جوان رخ داده است.

هوش مصنوعی: سیل حوادث دنیا معیاری است برای سنجش واقعی صفات و بزرگی انسان.

هوش مصنوعی: اگر دشمن بخواهد به حریم و مقام تو تعرض کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ در عالم، فضیلت و بزرگی تو همانند یک معدن گران‌بهاست.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی انتقاد از وجود نقصان و کمبود در ذات انسان‌هاست. شاعر می‌گوید که چه نقصی در وجود تو هست که باعث می‌شود با وجودی خراب و ناچیز مانند خرابه، به آن وابسته باشی، در حالی که می‌توانی از گنج‌های واقعی زندگی بهره‌مند شوی. در واقع، او به این موضوع اشاره دارد که ممکن است انسان‌ها خود را به چیزهای بی‌ارزش وابسته کنند، در حالی که باید به دنبال ارزش‌های واقعی و گنجینه‌های درونی باشند.

هوش مصنوعی: وقتی درخواست تو از اتفاقات ناگواری در امان و محافظت شده است، همه نشانه‌های خوشبختی و موفقیت به تو روی می‌آورد.

هوش مصنوعی: حسودان در دنیا به دنبال این هستند که ثروت و قدرت تو را به دست آورند، مگر اینکه از روی نادانی و تصوری غلط فکر کنند که می‌توانند به این هدف دست یابند.

هوش مصنوعی: چطور امکان دارد که دست هر ستمگری به تو برسد، در حالی که خدای بزرگ و مهربان یاری‌دهنده‌ات است؟

هوش مصنوعی: کسی که خدا را در کنار خود دارد و از او محافظت می‌شود، چرا باید از ظلم و ستم ستمگران بترسد؟

هوش مصنوعی: این متن به این معناست که اگر کسی به خداوند بدبین باشد و او را دشمن خود تصور کند، نمی‌تواند با خدایی که همه‌چیز را در دست دارد و به راحتی می‌تواند نقشه‌ها را بر هم بزند، در ترفندهای خود موفق شود. در واقع، قدرت خداوند هیچ‌گاه قابل غلبه نیست و تصور دشمنی از سوی او، تنها توهم است.

هوش مصنوعی: شمع روشنایی خود را از دست می‌دهد و پروانه که نیمه سوخته است، در تلاش است تا به زندگی ادامه دهد و به همین دلیل بی‌تاب و حریص است.

هوش مصنوعی: وقتی به این وضعیت به دقت فکر می‌کنم، چه خوب است که دشمن تو همچنان به همان شکل باقی مانده است.

هوش مصنوعی: ای آسمان بزرگ و با عظمت! در غیاب تو، از خادم نپرس که حال و احوال چگونه است.

هوش مصنوعی: نفس به خاطر آرزوها و خواسته‌ها ناله می‌زده و صحبت‌های منفی از زبان افراد بیرون می‌آمده، به طوری که از لب‌ها فریاد‌های ناامیدی بلند می‌شده است.

هوش مصنوعی: از شدت اندوه جانم به لب رسیده است و نکته جالب‌تر اینکه، بادی سرد هم به جانم آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: هزاران بار سپاسگزارم از خداوند بزرگ که دوباره چشمم به زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی باز شد.

هوش مصنوعی: به تو خوشبختی می‌زنم که دیگر حرفی نزنند و نگویند که نامه‌ی پیروزی تو از اصفهان به دست آمد.

هوش مصنوعی: وقتی پیامبر اکرم (مصطفی) از مکّه به مدینه هجرت کرد، خبرهای خوشی از آسمان درباره پیروزی در مکّه به او رسید.

هوش مصنوعی: بر فراز آسمان و در اوج شکوه و بزرگی، درخشش دو ستاره همچون شما، هنگامی که به یکدیگر نزدیک می‌شوند، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: درود بر شما، باشد که همراهی شما با خوشبختی و سعادت باشد، چرا که سرچشمه هر موفقیتی، این ارتباط و همراهی است.