هوش مصنوعی: ای شاهی که تیغ تو مانند آتش می‌درخشد و قلب آسمان را می‌سوزاند، زهره و مریخ را نیز تحت تأثیر خود قرار داده‌ای.

هوش مصنوعی: شاه مظفری که صاحب سرزمین و پناه‌گاه مومنان است، به لطف و قدرت خود همچون خسرو، مالک و فرمانروا بر سرنوشت‌ها و عرصه زندگی مردم شده است.

هوش مصنوعی: طبیعت تو بر شاخساری از نور خورشید غرق شد و تیغ تو با نوری دل را مانند کبابی سوزانید.

هوش مصنوعی: در ذهن تو که به مانند تیغی تیز و برنده است، جواهراتی از خطر و قدرت وجود دارد. به خاطر بخشش و سخاوت تو، صورت خود را به خون حسد و کینه‌ تو رنگین کرده است.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity تو به قدری زیاد است که عقل نمی‌تواند آن را حساب کند و اندازه‌گیری کند. این ویژگی تو فراتر از آن است که با محاسبات معمولی سنجیده شود.

هوش مصنوعی: برای حفظ استحکام پادشاهی تو، آسمان به‌جای میخ و طناب، از نیزه و کمند تو استفاده کرده است.

هوش مصنوعی: خورشید، زخم تیغ تو را در نبرد مشاهده کرد و اکنون به خاطر شمار زیاد تو، بر چهره‌اش پرده‌ای کشیده است.

هوش مصنوعی: آسمان به خود می‌بالد و راضی است، اما اگر دشمن تو برای مدتی موفق شود، این خوشبختی پایدار نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در روزهایی که اوضاع ناپایدار و نامطمئن است، نباید به چیزهایی که ظاهراً محکم و ثابت به نظر می‌رسند، اعتماد کنیم. به ویژه وقتی که نشانه‌هایی از ناپایداری، مانند حباب‌ها بر روی آب وجود داشته باشد، نشان‌دهنده عدم ثبات و تغییرات ناگهانی است.

هوش مصنوعی: با نوشیدن از جام محبت تو، بهار در باغ گل‌ها را نیمه مست و پر از نشاط کرد.

هوش مصنوعی: نسیم مهربانی تو به قدری لطیف و مؤثر است که می‌تواند از سنگ، گلی زیبا بسازد. در عوض، شدت خشم تو می‌تواند دریا را به سرابی بی‌فایده تبدیل کند.

هوش مصنوعی: زلف‌های زیبا و دلربا چون رشته‌ای نرم و خوش‌نما هستند که عقل را در دام خود می‌اندازند.

هوش مصنوعی: تفکر در مورد ستایش و زیبایی گلستان وجود تو، مانند این است که عرق و زحمت را به گلاب تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: بنشینید و بوی شخصیت شما مانند مشک است، از شرم بوی خود را از دست دادید. درست است که شما به طور صحیح عمل کردید.

هوش مصنوعی: نعمت‌های الهی و زیبایی‌های درونی تو از آنچنان لطف و محبت برخوردارند که هرگز نمی‌توان آن‌ها را با تلاش و کوشش فردی به دست آورد.

هوش مصنوعی: تا صبح قیامت، هر کسی که به خاطر کینه‌ورزی‌ات دچار فساد و خرابی شد، در آن دنیا باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: همیشه از چشمه‌ی خورشید، آب را بر هر کوه میریزد و به خاک شما نسبت می‌دهد.

هوش مصنوعی: در این زمانه که با امنیت و آرامش به سر می‌بریم و دوران عدالت برپا شده است، جای تعجب است که موهای زیبای محبوبان تحت تاثیر باد و بی‌قراری قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: ای خورشید، سایه فرمانروایی که به خاطر تو، آسمان به راحتی اسب خود را مهار کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر شادی و اشتیاق خدمت به تو، شب را با افکار و احساسات مختلف و پر از عشق سپری کردم.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و دلشوری برای تو، چشمان من به مانند گنجینه‌ای پر از زیبایی و جذابیت تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: آسمان با من سخن می‌گوید زیرا زمانی که پادشاه به من خطاب کرد، احساس کردم که بندۀ او هستم.

هوش مصنوعی: این تربیت که از سوی پادشاه به من اهدا شده است، واقعاً ارزشمند و درخشان است، به حدی که حتی اگر نور خورشید هم به آن می‌تابید، به اندازه‌اش نمی‌توانست توجه را جلب کند.

هوش مصنوعی: در پایان از خدا خواستم که دعاهایم را مستجاب کند و او دعایم را پذیرفت.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به احساسات و خیالات خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که در خیال خود به خواب رفته است، اما چشمان او به دلیل عشق و غیرت به معشوق، آرام و بیدار باقی مانده است. این نشان می‌دهد که عشق او به قدری عمیق و قوی است که حتی در خواب نیز نمی‌تواند از فکر معشوق خود غافل شود.

هوش مصنوعی: سخاوت من از تو درخواست می‌کند و پاسخ دادن به چنین خواسته‌ای آسان است.

هوش مصنوعی: مقام و جایگاه پادشاهی فراتر از کسانی همچون ماست، اما لطف و مهربانی تو هر چه که انجام می‌دهد، به خاطر دستاوردی نیکو و ثواب است.

هوش مصنوعی: در این جمله گفته شده که من، که فردی سرشار از ویژگی‌های خوب هستم، به عنوان یک یادآور از توصیف‌های تو استفاده می‌کنم و از این چند نمونه، برخی را انتخاب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: همه کلماتی که می‌خواستم بگویم به خاطر ناتوانی‌ام در بیان، از زبانم رفت. چرا که تو با شتاب زیادی به سوی من آمدی.